ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Ετικέτα: Jean-Christophe Cambadelis

Jean-Christophe Cambadelis – Ποιες προοδευτικές πρωτοβουλίες απέναντι στην κρίση;
November 3, 2009

Jean-Christophe Cambadelis

Στην παρούσα κρίση σημασία έχει η ερμηνεία της και η ανεύρεση προοδευτικών λύσεων. Είχαμε δίκιο να αγωνιζόμαστε για τη ρύθμιση μιας αγοράς που αποτελεί μια δύναμη που προχωρεί, χωρίς να γνωρίζει προς ποια κατεύθυνση. Χρειάζεται, λοιπόν, μια ηθική των παγκόσμιων οικονομικών πολιτικών. Με λίγα λόγια, πρέπει να χαράξουμε το δρόμο μιας οικολογικής και κοινωνικής «εξημέρωσης» της οικονομίας της αγοράς. Για να πετύχει αυτό, οι λαοί μας χρειάζονται ένα κράτος προνοητικό που βάζει την πράσινη και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην υπηρεσία των πολιτών. Χρειάζεται επίσης ένα συμβούλιο οικονομικής ασφάλειας που να προστατεύει απέναντι στις χρηματοοικονομικές παραλογισμούς και διατηρεί στο πρώτο πλάνο των εμπορικών δραστηριοτήτων και συναλλαγών τη δικαιοσύνη και την κοινωνική πρόοδο.


Το κράτος έχει γίνει ξανά ένα καταφύγιο έναντι των χρηματοοικονομικών αναταράξεων. Έναντι της κρίσης, χρειάζεται ένα επιτελικό κράτος που προτείνει ένα συντονισμένο πρόγραμμα ανάκαμψης που ταυτόχρονα είναι αποτελεσματικό έναντι των φορολογικών παραδείσων. Πρέπει επίσης να επανεξετάσουμε το τραπεζικό σύστημα. Εάν είναι σωστό τα κράτη να στηρίζουν τις τράπεζες καταθέσεων, τότε οι τράπεζες που βασίζονται στην κερδοσκοπία πρέπει να αναλάβουν τα ρίσκα τους.