|
Αναζήτηση..
|
|
|
→ Αφιερώματα
Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
Η πειρατεία ως ακτιβισμός
Wiki politics
Κοινωνική πρόνοια
Πόλεις σε αναταραχή
Κρίση δημόσιου χρέους
Ομότιμη ενέργεια
Αναπαραστάσεις της κρίσης
Σχεδιασμός υπηρεσιών
Μετανθρωπισμός
Φύλο και σύνορα
Διάλογοι ←
Συνεντεύξεις για τη κρίση
→ Δράσεις
Re-public στο
Παρά την μακρόχρονη και έντονη παρουσία της στην λαϊκή κουλτούρα, η πειρατεία είναι ένας όρος που σπάνια και διστακτικά έχει συνδεθεί με μορφές πολιτικού ακτιβισμού. ‘Εχοντας εξεταστεί κυρίως μέσα από το πρίσμα της ποινικοποίησης και της αστυνόμευσης (ακόμα και όταν αφορά στην παραβίαση της υπάρχουσας τάξης από τους πειρατές λαϊκούς ήρωες), η πειρατεία έχει σπάνια αναλυθεί σε σχέση με το πώς επηρρεάζει την καθημερινή ζωή των σημερινών κοινοτήτων. Η πειρατεία, στην θάλασσα, στη στεριά ή στα ψηφιακά δίκτυα, περιλαμβάνει μια σειρά από πολύμορφες πρακτικές που διαμορφώνουν, και συχνά μεταμορφώνουν, αυτούς τους χώρους και αυτά τα δίκτυα.
διαβάστε περισσότερα…
Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Alexander Galloway, συγγραφέας των βιβλίων Protocol: How Control Exists After Decentralization και The Exploit: A Theory of Networks συζητά σχετικά με το πώς διασυνδέεται η πειρατεία με τα ψηφιακά δίκτυα και τις πρακτικές ελέγχου. Ο Galloway επιμένει στον διαχωρισμό μεταξύ των πειρατικών πρακτικών και του συνεργατικού διαμοιρασμού γνώσης στη βάση της διαφορετικής τους προσέγγισης απέναντι στην εμπορευματοποίηση. Υποστηρίζει ότι παρόλο που μπορεί να είναι “δελεαστικό να έχει κανείς μια ρομαντική εικόνα του πειρατή ή του χάκερ, ως κάποιου που διαφεύγει απ’ τον έλεγχο…ο μόνος τρόπος για να διαφύγει κανείς από τον έλεγχο των ψηφιακών συστημάτων είναι να είναι αρκετά μαχητικός και να μην διασυνδέεται καθόλου με αυτά.”
διαβάστε περισσότερα…
Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Michel de Certeau εντόπισε ένα φαινόμενο που ονομάζεται la perruque –πρόκειται για τις διαδικασίες με τις οποίες οι εργαζόμενοι εξαπατούν τους εργοδότες τους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι εργάζονται, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν προσωπικές τους δουλειές, χρησιμοποιώντας τους πόρους του χώρου εργασίας. Δεν κλέβουν τίποτα, εκτός από χρόνο. Μια δημιουργική διαδικασία λαμβάνει χώρα, αλλά τίποτα δεν παράγεται από οικονομικής άποψης. Καθιερώνεται μια τακτική που χρησιμοποιεί τις χαραμάδες που συγκεκριμένες συγκυρίες ανοίγουν για την εποπτεία των ιδιοκτησιακών δυνάμεων. Δραστηριοποιείται σ’ αυτές. Δημιουργεί εκπλήξεις σ’ αυτές.
διαβάστε περισσότερα…
Ο εκδημοκρατισμός της ψηφιακής τεχνολογίας έχει εντείνει την πολιτισμική ιδιαιτερότητα της πειρατείας στα μίντια στις Φιλιππίνες. Η πειρατεία των μίντια είναι μια δραστηριότητα που σχετίζεται με τη φυλή και με την τάξη: συνδέεται με εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες, καθώς τη διακινούν κυρίως Φιλιππίνοι Μουσουλμάνοι που προέρχονται από το νότιο νησί Μιντανάο (η αυτόνομη περιοχή τους είναι μια από εκείνες που έχουν πληγεί περισσότερο από τη φτώχεια σε αυτή τη χώρα). Συνδέεται επίσης σε την τάξη, καθώς αυτό το είδος επιχειρηματικότητας υποδηλώνει άτομα χαμηλότερης προέλευσης που υπηρετούν τις πιο εύπορες οικονομικές ομάδες της χώρας.
διαβάστε περισσότερα…
Καθώς η αλυσίδα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας σφίγγει γύρω από τους λαιμούς μας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να χαλαρώσουμε το λουρί και να προσπαθήσουμε να απομακρυνθούμε από την επίδραση που έχει στη σκέψη μας. Ακόμη και ιστορικοί του πολιτισμού, κριτικοί και συγγραφείς- που παραδοσιακά αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της προοδευτικής σκέψης- προσχωρούν στις συντηρητικές ιδέες. Ένας τέτοιος συγγραφές είναι ο Jaron Lanier, που το βιβλίο του You’re Not a Gadget: A Manifesto (Δεν Είσαι Γκάτζετ: Ένα Μανιφέστο), που εκδόθηκε το 2010 και έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από συντηρητικούς κριτικούς όπως η διάσημη βιβλιοκριτικός των New York Times, Michiko Kakutani. Η κριτική της, “A Rebel in Cyberspace, Fighting Collectivism” (Μια Επαναστάτρια στον Κυβερνοχώρο, Η Μάχη κατά του Κολεκτιβισμού), όπως υποδηλώνει ο τίτλος της, μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, επισημαίνοντας ότι η επιφυλακτικότητα του Lanier απέναντι στη “σοφίας του πλήθους” και την απειλή κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας που εκπροσωπεί το ελεύθερο Ίντερνετ αποτελεί την πραγματική αρετή αυτού του βιβλίου. Ο κολεκτιβισμός του κυβερνο-περιεχόμενου, στη διανομή και την παραγωγή, θεωρείται από τους συντηρητικούς συγγραφείς ως απειλή που υπονομεύει την πρωτοτυπία και τη φαντασία.
διαβάστε περισσότερα…
Μολονότι η πειρατεία στη θάλασσα είναι ένα αρχαίο φαινόμενο που υπάρχει ανέκαθεν, η πρόσφατη έκρηξη της πειρατείας των Σομαλών είναι αξιοσημείωτη για την κλίμακά της και τη χρήση περίπλοκου οπλισμού και τεχνολογίας. Οι Σομαλοί πειρατές κρατούν ομήρους 400 ναυτικούς και περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπέγραψαν μια διαμαρτυρία και κάλεσαν τη Διεθνή Ναυτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών να ζητήσει από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν ισχυρότερη δράση κατά της πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν και τον περιβάλλοντα Ινδικό Ωκεανό.
διαβάστε περισσότερα…
Όσοι χρησιμοποιούν τον όρο “πειρατεία” αντί για τον κατάλληλο νομικό όρο “παραβίαση” για να περιγράψουν την αντιγραφή, χωρίς άδεια, υλικού προστατευμένου με κοπυράιτ ή ευρεσιτεχνία κατέχουν πολύ καλά την τέχνη της προπαγάνδας. Γνωρίζουν τη δύναμη της γλώσσας και της υποβολής. Με την πάροδο του χρόνου, έχουν καταφέρει να συνδέσουν την αντιγραφή με ανήθικες, εγκληματικές ή ακόμη και βάρβαρες πράξεις. Και το έχουν καταφέρει τόσο καλά που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το κοινό αποδέχονται σε γενικές γραμμές την υπόθεση ότι η αντιγραφή προστατευμένου υλικού αποτελεί κλεψιά, κι ακόμη χειρότερα, πειρατεία. Δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι στο μέλλον θα προχωρήσουν περισσότερο, συνδέοντας την παραβίαση με την τρομοκρατία.
διαβάστε περισσότερα…
Ο Ernesto, ιδρυτής του TorrenFreak.com, μίας από τις πιο έγκυρες πηγές ενημέρωσης για θέμα που αφορούν την ψηφιακή ανταλλαγή αρχείων μιλά για την πολιτική σημασία των Πειρατικών Κομμάτων, τις παραγωγικές επιπτώσεις της πειρατείας, την αυξανόμενη ποινικοποίηση της πειρατείας από τις δυνάμεις στήριξης του κόπυραιτ, και τις μελλοντικές προοπτικές της ψηφιακής ανταλλαγής αρχείων. Ο Ernesto υποστηρίζει ότι οι χρήστες “θα βρίσκουν πάντα τρόπους να παρακάμπτουν τους νόμους και τους κανόνες και τελικά η τεχνολογία θα βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από τα συστήματα κατά της πειρατείας” και συμπληρώνει τονίζοντας, ότι ο”μόνος τρόπος για να μειωθεί η πειρατεία είναι να γίνει το περιεχόμενο πιο εύκολα διαθέσιμο, και σε προσιτό και δίκαιο τίμημα.”
διαβάστε περισσότερα…
Τα Χριστούγεννα του 2009 το YouTube δέχτηκε επίθεση χάκερς» και πολλές φωτογραφίες των προφίλ των χρηστών του άλλαξαν σε άλλες εικόνες, πρόσωπα και νέες μικρογραφίες. Ένας χάκερ πολλαπλών άβαταρ με τον τίτλο MeiAIDS χρεώθηκε την υποκλοπή που, κυρίως, αφορούσε τα άβαταρ μιας κοινότητας που δημιουργούσε τα “YouTube Poops”. Εν συντομία, αυτή είναι μια μέθοδος επεξεργασίας βίντεο, που έγινε πολύ δημοφιλής μέσα από την συνεχώς αυξανόμενη φήμη του YouTube. Τα “YouTube Poops” είναι εκκεντρικές, οιονεί καλλιτεχνικές δημιουργίες, ένα εσωτερικό αστείο μεταξύ μιας ομάδας φίλων ή κλιπ κινουμένων σχεδίων και άλλων ανάμικτων σκουπιδιών που έχουν συντεθεί για να σχηματίσουν κινούμενες εικόνες χωρίς νόημα στο YouTube. Ένα τέτοιο περίπλοκο σύστημα επικοινωνίας, δεσμών, όπου διασυνδέονται η γλώσσα, η ψυχαγωγία χρειάζεται επανεξέταση.
διαβάστε περισσότερα…
Φαίνεται πως η πόλη, ο χώρος της, το μέλλον της, η παραγωγή της, ήταν σχεδόν αποκλειστικά το αποτέλεσμα διαδικασιών και τάσεων που πραγματοποιούνται σε απρόσιτη απόσταση, σε άγνωστες τοποθεσίες, κυρίως καθορισμένες από τα συμφέροντα και τις βουλές μη-εντοπισμένων δυνάμεων, δρώντων και τάσεων. Λες και η πόλη δεν μπορούσε πια να παράγεται και να σχηματίζεται με βάση τις επιθυμίες των κατοίκων της, διατυπώνοντας κάποια μορφή συλλογικής βούλησης. Λες και η πόλη δεν ήταν πλέον η ψυχή και ο λόγος της αστικής πολιτικής αλλά ένα απλό αντικείμενο ενός είδους πνευματώδους και υγιενής διαχείρισης που αντιλαμβάνεται το δημόσιο χώρο σαν αγορά και προϊόν, θέτοντας την οικονομία στο ίδιο το κέντρο της κοινωνίας.
διαβάστε περισσότερα…