ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

right-front

Stephen Gudeman – Δημιουργική καταστροφή: Αποτελεσματικότητα ή κατάρρευση;

Stephen Gudeman

O Stephen Gudeman μας προσκαλεί να αναθεωρήσουμε την αντίληψή μας για την οικονομία όχι σαν μια επίπεδη πεδιάδα που αποτελείται από αγορές και συμπεριφορές τύπου αγοράς που οδηγούν σε καταστάσεις ισορροπίας, αλλά σαν σφαίρες αξιών και πρακτικών που αλληλεπικαλύπτονται και συγκρούονται μεταξύ τους. Μέσα από αυτή τη συγκριτική και εθνογραφικά πληροφορημένη προοπτική της οικονομίας, ο Gudeman μας βοηθάει να θέσουμε σε αμφισβήτηση ορισμένα κυρίαρχα αφηγήματα της τρέχουσας κρίσης.

διαβάστε περισσότερα…


Richard Seymour – Θε – α – μα – τι – κό. ‘Η, πως έμαθα να πάψω να ανησυχώ και να αγαπώ τις αντιξοότητες

Richard Seymour

Το θέαμα των ειδήσεων στα μέσα σχετικά με την χρηματο-πιστωτική Κρίση, απεικονίζει τους θεσμούς των Τραπεζικών Κοινοπραξιών και τις Ομοσπονδιακές Τράπεζες της κοινωνίας μας «σαν προσωπικότητες με θεϊκή υπόσταση που ελέγχουν τις ζωές μας χωρίς λογική ή υποχρέωση λογοδοσίας». Ο Richard Seymour ανιχνεύει μια αντίστοιχη παρουσίαση της εγγενούς κυκλικής λογικής του αφανισμού του πλούτου του Καπιταλισμού που έχει την τάση προς το θέαμα και την αποξένωση.

διαβάστε περισσότερα…


Walter Aprile, Henrik den Ouden Runshaug και Eyal Fried: Εφαρμόσιμη κουλτούρα: Προς τις υπηρεσίες του μέλλοντος για την πόλη του Μιλάνου

Walter Aprile

Αυτό το κείμενο παρουσιάζει εν συντομία ένα έργο του γραφείου Id-Lab για το σχεδιασμό των υπηρεσιών του μέλλοντος για την πόλη του Μιλάνου. Το κείμενο πραγματεύεται τις μεθοδολογικές αρχές που διαμορφώθηκαν κατά την πραγματοποίηση του έργου και προτείνει ένα ευέλικτο σύστημα για την πρόβλεψη των αναγκών και το σχεδιασμό μελλοντικών υπηρεσιών βασισμένων σε πολιτισμικά κριτήρια, ποικίλους ανθρώπινους πόρους και καινοτόμα χρήση των διαθέσιμων τεχνολογικών μέσων.

διαβάστε περισσότερα…


Qin Han – Προσοχή στο κενό: Θεωρίες και πρακτικές για τη διαχείριση των εμπλεκόμενων σε μία διαδικασία σχεδιασμού υπηρεσιών

Qin Han

Αυτό το κείμενο παρουσιάζει διδακτορική έρευνα σε εξέλιξη, η οποία διερευνά ένα αναδυόμενο πεδίο σχεδιασμού, το Σχεδιασμό Υπηρεσιών (Service Design). Στο Σχεδιασμό Υπηρεσιών, οι ντιζάινερ αναπτύσσουν σε οργανισμούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα συστήματα υπηρεσιών που δημιουργούν προστιθέμενη αξία σε διάφορα επίπεδα τόσο για τους πελάτες όσο και για τους παρόχους.

διαβάστε περισσότερα…


Riccardo Campa – Προς μία διανθρωπιστική πολιτική

Riccardo Campa Η κεντρική διανθρωπιστική ιδέα μιας αυτό κατευθυνόμενης εξέλιξης μπορεί να συνδυαστεί με διαφορετικές πολιτικές, φιλοσοφικές και θρησκευτικές απόψεις. Συνεπώς, βλέπουμε άτομα και ομάδες πολύ διαφορετικών πεποιθήσεων να προσχωρούν στο κίνημα. Από τη μια πλευρά, μια τέτοια ποικιλία μπορεί να αποτελεί πλεονέκτημα, από την άποψη των ιδεών και του κίνητρου, αλλά από την άλλη πλευρά μπορεί να συνεπάγεται πρακτικά παράλυση, ειδικά όταν τα μέλη δίνουν προτεραιότητα στην υπάρχουσα ιδεολογική εγγύτητά τους, στο γεγονός ότι ανήκουν στον οργανωμένο διανθρωπισμό.

διαβάστε περισσότερα…


Dale Carrico – Υπέρτατη μελλοντολογία

Dale Carrico

Εκεί που εγώ βλέπω ανθρώπους να ανακαλύπτουν πράγματα και να χρησιμοποιούν τις ανακαλύψεις τους για την επίλυση κοινών προβλημάτων (δημιουργώντας συνήθως νέα προβλήματα), ορισμένοι αυτοαποκαλούμενοι ‘μελλοντολόγοι’ βλέπουν, αντίθετα, ένα ξεδίπλωμα ‘τάσεων’. Κι ανάμεσά τους υπάρχουν ορισμένες υποκουλτούρες μελλοντολογικού χαρακτήρα, που πηγαίνουν ακόμη πιο μακριά, και βλέπουν σε αυτές τις τάσεις φωτεινά μονοπάτια που οδηγούν σε εξιδανικευμένα τεχνοαναπτυξιακά αποτελέσματα στα οποία επένδυσαν ελπίδες προσωπικής υπέρβασης.

διαβάστε περισσότερα…


Gary Dymski – Η κρίση και τα ‘ανοίγματά’ της για την αριστερά

Gary Dymski

Ο οικονομολόγος Gary Dymski μιλάει για τα αίτια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τις δυνατότητες που ανοίγονται για τον επανασχεδιασμό του πιστωτικού συστήματος, της εργασίας, και των δημόσιων επενδύσεων. Ο Dymski καλεί την αριστερά να ξεκινήσει μια περιεκτική συζήτηση για τον οικονομικό προγραμματισμό, μια συζήτηση που να περιλαμβάνει όλες τις φωνές ανά τον πλανήτη.

διαβάστε περισσότερα…


Ollivier Dyens – Η απάνθρωπη κατάσταση

Ollivier Dyens

Εξαφανιζόμαστε. Οι κόσμοι που ζωγραφίζονται μπροστά μας σήμερα είναι τόσο εκπληκτικοί, τόσο ιδιόμορφοι, τόσο καταπληκτικοί που η ίδια η δομή αυτού που είμαστε τίθεται σε αμφισβήτηση. Διάστικτες από τεχνολογίες, από άπειρα επίπεδα του πραγματικού, από μη ανθρώπινες, υπέροχες αναγνώσεις για το σύμπαν, αυτές οι νέες σφαίρες του πραγματικού μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε τι είναι το ανθρώπινο ον.

διαβάστε περισσότερα…


Justice De Thezier – MUTE: Γιατί όσοι επινοούν εκ νέου τη δημοκρατία πρέπει να αγνοούν τα τραγούδια των σειρήνων για ένα μετανθρώπινο μέλλον

Justice De Thézier

Ο Justice De Thézier υποστηρίζει ότι η συζήτηση για τις αναδυόμενες τεχνολογιες και τη βελτίωσης του ανθρώπου τείνει να κυριαρχείται από δυο οργανωμένες ομάδες: από τη μια πλευρά, τις βιοτεχνολογικές εταιρίες και, από την άλλη, τους ‘βιοσυντηρητικούς’ που μας ζητούν να αντισταθούμε στην πρόοδο στο όνομα του ‘Θεού’ ή του ‘φυσικού’ ή της ‘ανθρώπινης αξιοπρέπειας’.

διαβάστε περισσότερα…