ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Michael Geist – Η αρχή της ανοιχτής πρόσβασης

Η υλοποίηση της αρχής της ανοιχτής πρόσβασης, εξηγεί ο Michael Geist, απαιτεί βραχυπρόθεσμα τη δυνατότητα μιας μεγαλύτερης πρόσβασης του κοινού στη γνώση, με την υιοθέτηση πιο ανοιχτών προσεγγίσεων σε ό, τι αφορά στη δημοσιοποίηση. Μακροπρόθεσμα, το κοινό θα μπορεί να αναμένει ότι αυτή η γνώση θα είναι γρήγορα διαθέσιμη και έτσι θα διευκολύνουμε τη δημιουργία μιας καλύτερα ενημερωμένης κοινωνίας, με βαθύτερη γνώση.

Μία συνέντευξη με τον Θανάση Πρίφτη για το Re-public


Θανάσης Πρίφτης: Όλες αυτές οι πρόσφατες και σημερινές διαφωνίες για τις πολλαπλές λειτουργίες του Ίντερνετ πρέπει ή θα έπρεπε, κατά τη γνώμη σας, να μεταφερθούν στη γλώσσα των δικαιωμάτων; Είναι, με αυτή την έννοια, τα ‘ψηφιακά δικαιώματα’ μια χρήσιμη αντίληψη;


Michael Geist: Νομίζω ότι η συζήτηση για τα ψηφιακά δικαιώματα έχει αξία. Τα ‘δικαιώματα’ αντιμετωπίζονται δικαίως ως κάτι εγγενές σε όλους τους πολίτες, που δεν πρέπει να περιορίζονται ή να καταργούνται χωρίς βάσιμο λόγο. Στο ηλεκτρονικό φάσμα, η συζήτηση για τα ψηφιακά δικαιώματα πλαισιώνει το θέμα με τρόπο που να γίνεται αμέσως κατανοητό στα άτομα, τους διαμορφωτές πολιτικής και τους πολιτικούς.


Θ.Π.: Θεωρείτε τα ψηφιακά δικαιώματα ως ατομικά ή ως συλλογικά;


M.G.: Και τα δυο. Τα ψηφιακά δικαιώματα μπορούν να εκχωρηθούν σε ένα άτομο- π.χ. ηλεκτρονική ελευθερία λόγου. Μπορούν επίσης να εκπροσωπούν ένα συλλογικό δικαίωμα- π.χ. ελευθερία επικοινωνίας και δικαίωμα πρόσβασης.


Θ.Π.: Στη δουλειά σας δίνετε έμφαση στην αρχή της ανοιχτής πρόσβασης, μια έννοια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα που αλλάζει ριζικά τον τρόπο που βλέπουμε την επιστήμη, τη εκπαίδευση και τη γνώση. Νομίζετε, όμως, ότι η πρόσβαση στο περιεχόμενο αρκεί για τον εκδημοκρατισμό της γνώσης;


M.G.: Δεν νομίζω ότι είναι αρκετή, αποτελεί όμως αναγκαία προϋπόθεση. Υπάρχουν ασφαλώς πρόσθετα θέματα- ικανότητα διασύνδεσης, ευέλικτη νομοθεσία για το κοπυράιτ κλπ, που είναι επίσης βασικά, αλλά η πρόσβαση στο περιεχόμενο είναι σημαντική.


Θ.Π.: Η υπόθεση έχει βγει στον αέρα: πέντε ηγετικά ευρωπαϊκά ερευνητικά ιδρύματα απηύθυναν έκκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγκαθιδρύσει μια νέα πολιτική σύμφωνα με την οποία η έρευνα που χρηματοδοτείται από τις κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι διαθέσιμη στο κοινό λίγο μετά τη δημοσίευση. Πείτε μας κάτι παραπάνω. Πώς οργανώθηκε αυτή η προσπάθεια; Έπειτα από την αρχική επιτυχία, προτίθεστε να συνεχίσετε;


M.G.: Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε πολλούς ακτιβιστές για την Ανοιχτή Πρόσβαση που επιδιώκουν την κινητοποίηση της κοινής γνώμης για το θέμα. Σίγουρα η μάχη θα συνεχιστεί- παρόλο που υπάρχει κάποια υποστήριξη κι ένα κίνημα γι’ αυτό το θέμα, απέχουμε ακόμη πολύ από το να υπάρξουν εντολές για Ανοιχτή Πρόσβαση στους μεγαλύτερους χρηματοδότες ανά τον κόσμο. Επιπλέον, πολλοί ερευνητές και ακαδημαϊκοί δεν αφιερώνουν ακόμη πολλή σκέψη στον τρόπο με τον οποίον μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη πρόσβαση στο έργο τους.


Θ.Π.: Ποια αναμένετε να είναι τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας;


M.G.: Βραχυπρόθεσμα θα υπάρξει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση για τη δυνατότητα μιας μεγαλύτερης πρόσβασης του κοινού στη γνώση, με την υιοθέτηση πιο ανοιχτών προσεγγίσεων σε ό, τι αφορά στη δημοσιοποίηση. Μακροπρόθεσμα, το κοινό θα μπορεί να αναμένει ότι αυτή η γνώση θα είναι γρήγορα διαθέσιμη και θα διευκολύνουμε τη δημιουργία μιας καλύτερα ενημερωμένης κοινωνίας, με βαθύτερη γνώση.


Θ.Π.: Το περιεχόμενο και η πληροφορία έχουν να κάνουν με τον τρόπο οργάνωσης της έρευνας και των εκπαιδευτικών οργανισμών, έτσι ώστε να υπάρχει εύκολα και αποτελεσματικά πρόσβαση, άντληση πληροφοριών και χρήση; Μ’ αυτή την έννοια, πού νομίζετε ότι πρέπει να εστιαστούν οι περισσότερες προσπάθειες; Στην οικοδόμηση Συστημάτων Πληροφορίας, στην ψηφιοποίηση του περιεχομένου ή πού αλλού;


M.G.: Είναι ακόμη νωρίς γι’ αυτά. Ο Google είναι ασφαλώς ο κυρίαρχος παίκτης στον κόσμο της έρευνας, αλλά απομένουν ακόμη πολλά να ψηφιοποιηθούν και υποψιάζομαι ότι θα δούμε να εμφανίζονται εναλλακτικές, ιδιαίτερα στους φιλολογικούς κλάδους.


Διαβάστε ακόμα


Ανοιχτή πρόσβαση: Επαναχαράσοντας τους κανόνες της έρευνας (στα αγγλικά)


Η δύναμη της πληροφορίας: Μία ανεξάρτητη έρευνα (στα αγγλικά)



Αφιέρωμα: νέα δικαιώματα
Ετικέτες: , , ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε