ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Κάλεσμα για άρθρα – Πόλεις σε Αναβρασμό

Το Re-public απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής για το αφιέρωμα με θέμα “Πόλεις σε Αναβρασμό“. “Οι πόλεις έχουν σημασία από πολιτικής άποψης όχι μόνο ως τόποι άσκησης της πολιτικής, αλλά και ως συνιστώσες της”,[1] διατηρώντας ιδιαίτερο ρόλο στον μετασχηματισμό της έννοιας του πολιτικού. Συνιστούν τον φορέα και το σκηνικό της πολιτικής διαμάχης, τον χώρο στον οποίο οι επιμέρους πολιτικές τοπογραφίες επαναπροσδιορίζονται, Εκεί οι επίσημοι θεσμοί και τα εξωθεσμικά κινήματα αναπτύσσουν την πολιτική τους ατζέντα με στόχο συχνά την απελευθέρωση και ενεργοποίηση συναισθημάτων όπως ο εμπαιγμός, ο θυμός, η απάθεια και η αδιαφορία. Σε αυτό το πλαίσιο, η αστική αναταραχή γίνεται ταυτόχρονα αντιληπτή ως απειλή αλλά και ως ευκαιρία ενώ η κληρονομιά της δαιμονοποιείται και μυθοποιείται εξίσου.


Οι κάτοικοι της Αθήνας είναι τόσο εξοικειωμένοι με την ποιητική της παράλυσης όσο και με τη βία που συχνά τη συνοδεύει- η αδράνεια και ο αναβρασμός μοιάζουν να εναλλάσσονται ως πρωταγωνιστές της αστικής ζωής, που τρέφουν και τρέφονται από το συλλογικό φαντασιακό. Οι αντιδράσεις στην παράλυση ποικίλλουν: από φωνές σύγχυσης στην μοιρολατρική αποδοχή, την οργανωμένη διαμαρτυρία και την έκδηλη οργή. Αυτό συνέβη τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν κάτοικοι της Αθήνας, Έλληνες και μετανάστες, με διαφορετικά οικονομικο-κοινωνικά υπόβαθρα βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν κατά της κρατικής βίας, μετά το φόνο ενός εφήβου από αστυνομικό στο κέντρο της Αθήνας. Στις εβδομάδες που ακολούθησαν, η πόλη τραντάχτηκε από ένα κύμα βίαιων διαδηλώσεων, που γρήγορα στράφηκε εναντίον των αντιπροσώπων και των συμβόλων του κράτους και της αγοράς και όπου τον δημόσιο χώρο διεκδικούσαν εκείνοι που ήταν προηγουμένως αποκλεισμένοι από αυτόν. Των γεγονότων προηγήθηκε μια μακρά περίοδος σιωπής, κατά την οποία οι κάτοικοι της πρωτεύουσας περιγράφονταν από τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως αποξενωμένοι από την επίσημη ‘πολιτική’- αποτραβηγμένοι στην ιδιωτική τους σφαίρα, απείχαν από τις πολιτικές διαδικασίες. Η εναλλασσόμενη δημόσια ρητορική της απάθειας και του θυμού κυριάρχησε και στη συνέχεια υιοθετήθηκε και επαναδιατυπώθηκε από ένα μεγάλο μέρος των ίδιων των πολιτών, αλλά και από τους κρατικούς φορείς.


Οι συνθήκες και οι διαδικασίες που οδήγησαν στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, έφεραν ίσως την Αθήνα στο προσκήνιο, δεν ισχύουν, όμως, μόνο για την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, ο γρήγορος ρυθμός αστικοποίησης στον κόσμο έχει επιβάλει νέες σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες και το κράτος οι οποίες διευθετούνται και αρθρώνονται στο πλαίσιο γοργά αναπτυσσόμενων και μεταβαλλόμενων πόλεων. Η πόλη καθίσταται ταυτόχρονα έδρα διακυβέρνησης και τόπος αντίστασης κατά των αρχών, ενώ η άτακτη ανάπτυξη και ο μεταβαλλόμενος πληθυσμός μετασχηματίζουν τον ρόλο των πολιτών, θέτουν υπό αίρεση το δημόσιο και το ιδιωτικό και καλούν σε νέους τρόπους συμμετοχής στις πολιτικές υποθέσεις.


Το θέμα μπορεί να εξεταστεί από διάφορες γνωστικές προοπτικές και τα κείμενα (χωρίς αυτό να είναι περιοριστικό) μπορούν να σχετίζονται με τους ακόλουθους θεματικούς άξονες:


  • Τις διαμάχες γύρω από τον αστικό δημόσιο χώρο
  • Τη συνεχή διαπραγμάτευση των ρόλων ανάμεσα στο κέντρο και το περιθώριο της πόλης, ανάμεσα σε επίσημες και ανεπίσημες μορφές πολιτικής,, ανάμεσα στους κατοίκους με αναγνωρισμένα δικαιώματα κι εκείνους που είναι αποκλεισμένοι από το δικαίωμα στην πόλη
  • Την πολιτική της απάθειας και του θυμού στο αστικό περιβάλλον: Τις διεργασίες που οδηγούν στη ριζοσπαστικοποίηση και την άρθρωση πολλαπλών μορφών βίας
  • Την εγγραφή της μνήμης και τα ίχνη των ξεσηκωμών στην πόλη


Τα κείμενα πρέπει να έχουν μέγεθος περίπου 1,500 – 1,800 λέξεις.


Στείλτε τα άρθρα σας σε οποιαδήποτε ηλεκτρονική μορφή στους υπεύθυνους του αφιερώματος Τζία Γαλάτη και Κωσταντή Καστρισσιανάκη


e-mail:

giagalati AT hotmail.com

και

kostak7 AT gmail.com


Προθεσμία αποστολής κειμένων: Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2010


Σημείωση

[1] Ash Amin και Nigel Thrift, “Η πολιτική στον αστικό κόσμο”, Re-public: Re-imagining democracy Αφιέρωμα: Πόλεις σε ροή (2007) στο http://www.republic.gr/?p=58 .



Αφιέρωμα: κάλεσμα
Ετικέτες: ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε