→ Αφιερώματα

Διάλογοι ←

→ Δράσεις

Re-public στο

Η ανάπτυξη του σχεδιασμού υπηρεσιών στο πρόγραμμα σπουδών σχεδιασμού προϊόντων στη σχολή Glasgow School of Art διερεύνησε περιοχές κοινού ενδιαφέροντος μεταξύ του σχεδιασμού προϊόντων και του σχεδιασμού υπηρεσιών, καθώς και τις παράλληλες δεξιότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στους δύο τομείς. Κατά τη διαδικασία αυτή, είχαμε την ευκαιρία να επανεξετάσουμε το πώς διδάσκουμε το ντιζάιν σε ένα πλαίσιο υπηρεσιών και να ξεκινήσουμε τη διαδικασία ανάπτυξης ενός κοινού πλαισίου για μια γλώσσα σχεδιασμού υπηρεσιών μέσα στο τμήμα σχεδιασμού προϊόντων.


Προκειμένου να διευκολύνουμε την ανάπτυξη αυτής της γνώσης και ειδικότητας και να ενισχύσουμε τις δεξιότητες σχεδιασμού και κοινωνικών επιστημών μέσα στο τμήμα, προσκλήθηκαν επαγγελματίες του σχεδιασμού υπηρεσιών για να μοιραστούν την επαγγελματική πρακτική και γνώση τους μέσω εργαστηρίων με φοιτητές. Οι εργασίες έγιναν με τους τριτοετείς φοιτητές σχεδιασμού προϊόντων σε συνεργασία με έναν εξωτερικό πελάτη ο οποίος παρείχε τις πραγματικές συνθήκες, τις ομάδες χρηστών και τους άλλους αναγκαίους εμπλεκόμενους.


Υπήρξαν επίσης και άλλα ενδιαφέροντα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις εργασίες. Τόσο οι σπουδαστές όσο και οι διδάσκοντες, επωφελούμενοι από την επαφή με επαγγελματίες σχεδιαστές υπηρεσιών, κατανοήσαμε την αξία της παροχής σχεδιαστικών εργαλείων και πρωτοτύπων στον οργανισμό-πελάτη. Αυτά τα εργαλεία και πρωτότυπα χρησιμοποιήθηκαν για την εσωτερική κυκλοφορία των προτάσεων υπηρεσιών, αλλά είχαν το επιπλέον όφελος ότι ευαισθητοποίησαν τον οργανισμό για τον τρόπο σκέψης και τις διαδικασίες σχεδιασμού υπηρεσιών. Στο διάστημα των δύο τελευταίων καλοκαιρινών διακοπών, δύο φοιτητές κάθε χρόνο απασχολήθηκαν με πρακτική άσκηση για να αναπτύξουν ιδέες που είχαν προκύψει στη διάρκεια των εργασιών. Επίσης, κάποια από τα αποτελέσματα των εργασιών χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη σχεδιαστικών προδιαγραφών (briefs) για γραφεία συμβούλων σχεδιασμού υπηρεσιών.


Πολυάριθμα ήταν τα οφέλη για τους φοιτητές και το προσωπικό στο τμήμα σχεδιασμού προϊόντων, για τον οργανισμό-πελάτη, αλλά και οι μετέπειτα επαγγελματικές ευκαιρίες για τους φοιτητές και τις εταιρείες. Ορισμένα από αυτά τα οφέλη θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί, αλλά πολλά δεν είχαν προβλεφθεί και εντοπίστηκαν μέσα από ανάλυση εκ των υστέρων.


Εισαγωγή


Ο σχεδιασμός προϊόντων και ο σχεδιασμός υπηρεσιών μπορεί σε πρώτη ματιά να μη φαίνονται συμβατοί τομείς, διαπιστώσαμε όμως ότι δεν είναι μόνο συμβατοί αλλά και συμβιωτικοί. Κάθε τομέας μπορεί να ωφεληθεί από τον άλλο και να ενισχυθούν αμοιβαία. Όλο και περισσότερα προϊόντα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τις υπηρεσίες που τα στηρίζουν και οι υπηρεσίες συχνά διευκολύνονται από τη χρήση προϊόντων και την αλληλεπίδραση με αυτά. Επιπλέον, οι δεξιότητες που χρειάζονται για μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση στο σχεδιασμό προϊόντων δεν είναι τόσο απομακρυσμένες από αυτές που απαιτούνται για το σχεδιασμό υπηρεσιών. Ο σχεδιασμός προϊόντων εξάλλου είναι κάτι παραπάνω από το σχεδιασμό αντικειμένων και προϊόντων, περιλαμβάνει και την εμπειρία της χρήσης τους. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να δεχτούμε ότι η αλληλεπίδραση με τα προϊόντα και την υπηρεσία που αυτά υποστηρίζουν παίζει επίσης μεγάλο ρόλο στην εμπειρία του χρήστη. Αν οι σχέσεις μεταξύ προϊόντων, αλληλεπίδρασης και υπηρεσιών είναι προβληματικές, τότε θα προκύψει φτωχή εμπειρία για τους χρήστες.


Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, το τμήμα σχεδιασμού προϊόντων στο Glasgow School of Art αναγνώρισε ότι ο κλάδος σχεδιασμού προϊόντων εξελισσόταν. Δεν ήταν πια αρκετό να παράγονται φοιτητές που ήταν απλώς ικανοί στο σχεδιασμό λειτουργικών και καλαίσθητων προϊόντων. Ως συνέπεια αυτής της παραδοχής, εισήχθησαν θέματα κοινωνικών επιστημών για να βελτιώσουν τις ερευνητικές δεξιότητες των φοιτητών καθώς και την κατανόησή τους για το κοινωνικό και χρηστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εντάσσονταν τα προϊόντα που σχεδίαζαν. Ο διαδραστικός σχεδιασμός (interaction design) και ο σχεδιασμός προϊόντων (product design) αλληλοσυμπληρώνονται εύκολα και οι πρόσφατα αποκτημένες κοινωνικές δεξιότητες βελτίωσαν τη συνεργασία μεταξύ διαδραστικού σχεδιασμού και σχεδιασμού προϊόντων.


Τώρα τελευταία, η μορφή του κατασκευαστικού κλάδου στη Μεγάλη Βρετανία αλλάζει, και μαζί του αλλάζει και ο ρόλος του σχεδιαστή προϊόντων. Γίνεται σταδιακά αναγκαίο να έχει κανείς γνώση των κοινωνικών και πολιτικών επιδράσεων στη σχεδιαστική διαδικασία και επίσης γνώση του πώς η σχεδιαστική διαδικασία μπορεί με τη σειρά της να επηρεάσει τις κοινωνικές και πολιτικές στρατηγικές της βιομηχανίας. Πολλοί από τους απόφοιτούς μας από το τμήμα σχεδιασμού προϊόντων ασχολήθηκαν με ανάπτυξη στρατηγικών για σχεδιασμό προϊόντων ή με ανάπτυξη υπηρεσιών, παρά με σχεδιασμό των ίδιων των προϊόντων. Ήταν αναγκαίο για μας να ανταποκριθούμε σε αυτή τη νέα αγορά για τους απόφοιτούς μας και να τους εξοπλίσουμε με την απαραίτητη γκάμα δεξιοτήτων και γνώσεων.


Αναπτύσσοντας το σχεδιασμό υπηρεσιών στην εκπαίδευση σχεδιασμού προϊόντων


Οι φοιτητές σχεδιασμού προϊόντων είναι εξοικειωμένοι με το λεξιλόγιο και τους όρους που χρησιμοποιούνται στο ντιζάιν, αλλά διαπιστώθηκε αρκετά νωρίς ότι, όταν συζητούσαν πρότζεκτ υπηρεσιών με πελάτες, έπρεπε να προσαρμόσουν τη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν, καθώς και τις οπτικές και επικοινωνιακές τους δεξιότητες. Οι δεξιότητες αυτές καθαυτές δεν ήταν απαραίτητα καινούριες για τους φοιτητές, αλλά ήταν νέος ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνταν. Υπάρχουν παραλληλισμοί μεταξύ της διαδικασίας που χρησιμοποιείται στο σχεδιασμό υπηρεσιών και στο σχεδιασμό προϊόντων, όμως ο τρόπος με τον οποίο ερευνάται, οπτικοποιείται και παρουσιάζεται ένα έργο σχεδιασμού υπηρεσιών είναι κάπως διαφορετικός. Επίσης, το αποτέλεσμα του έργου μπορεί να είναι άυλο αντί για φυσικό προϊόν.


Αναγνωρίζοντας τις παράλληλες δεξιότητες


Παραδοσιακά, αναμένει κανείς από τους φοιτητές σχεδιασμού προϊόντων να παρατηρούν τους ανθρώπους ενώ χρησιμοποιούν προϊόντα και να παράγουν σχέδια που ανταποκρίνονται κατάλληλα σε ζητήματα όπως: ποιός είναι ο χρήστης, πώς και που θα χρησιμοποιηθεί το προϊόν, και για ποιό σκοπό. Η σχεδιαστική πρόταση θα πρέπει να λαμβάνει υπ’όψη την αισθητική, τα υλικά και τη δομή του προϊόντος και θα πρέπει να γίνεται κατανοητό πώς αλληλεπιδρά κανείς με αυτό μέσω της σημασιολογίας της διεπαφής (interface). Οι δεξιότητες που χρησιμοποιούνται από ένα σχεδιαστή προϊόντων είναι γενικά η έρευνα μέσω παρατήρησης, η ανάλυση του προβλήματος στο πλαίσιο της έρευνας, η οπτικοποίηση του προβλήματος μέσω σχεδιασμού και παραγωγής αρχικών ιδεών (concepts), η δοκιμή μέσω πρωτοτύπων (μοντέλων), η λεπτομερής επεξεργασία και επίλυση του σχεδίου με βάση τις κατασκευαστικές και χρηστικές απαιτήσεις. Αυτές οι δεξιότητες μπορούν να προσαρμοστούν με μικρές προσαρμογές και στο σχεδιασμό υπηρεσιών όπως και στο σχεδιασμό προϊόντων, αυτό που αλλάζει όμως είναι η μεθοδολογία της εφαρμογής των δεξιοτήτων. Το πρόγραμμα σπουδών μας επιδιώκει να δείξει στους φοιτητές ότι δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές και τους επιτρέπει να αναπτύξουν τη δική τους αντίληψη προσέγγισης ενός σχεδιαστικού προβλήματος.


Οι σχεδιαστές υπηρεσιών πρέπει να είναι εξοπλισμένοι να μεταδίδουν ξεκάθαρα ένα περίπλοκο σύστημα σχέσεων και αλληλεπιδράσεων μεταξύ των διαφόρων χρηστών και άλλων εμπλεκόμενων. Οι φοιτητές διδάσκονται τις δεξιότητες κοινωνικών επιστημών που απαιτούνται για να πραγματοποιήσει κανείς κατάλληλη έρευνα αγοράς, να διερευνήσει συσχετισμούς, να αναπτύξει ιδέες και να κατανοήσει σύνθετα δεδομένα. Αναπτύσσουν τεχνικές συνεντεύξεων και εργαλεία οπτικοποίησης για να μεταδώσουν σύνθετη πληροφορία σε απλή και εύκολα αφομοιώσιμη μορφή, προκειμένου να εμπλέξουν ομάδες χρηστών και παρόχους υπηρεσιών σε παραγωγικούς διαλόγους.


Τίποτα δε συγκρίνεται με το να εκτίθεται κανείς σε πραγματικές καταστάσεις για να μαθαίνει γρήγορα, κι έτσι τα τελευταία δύο ακαδημαϊκά έτη δουλέψαμε με την εταιρεία Skills Development Scotland σε πρότζεκτ σχεδιασμού υπηρεσιών που μελετούν τα διάφορα στοιχεία της παροχής υπηρεσιών στο κοινό.


Η αξία της ομαδικής εργασίας


Τα έργα σχεδιασμού υπηρεσιών είναι συχνά πολύπλοκα και αφορούν έναν αριθμό διαφορετικών ομάδων χρηστών, παρόχων υπηρεσιών και άλλων εμπλεκόμενων. Επομένως έχει νόημα να δουλεύει κανείς σε ομάδες για να διευκολύνει τη διάχυση του φόρτου εργασίας. Αυτή είναι ίσως η πρώτη μεγάλη διαφορά για τους φοιτητές σχεδιασμού προϊόντων, οι οποίοι μπορεί στο παρελθόν να να δούλευαν ατομικά. Η ικανότητα να δουλεύει κανείς σε ομάδες και να μοιράζεται, να διαπραγματεύεται, να επεξεργάζεται και να μεταδίδει ιδέες μέσα σε μία ομάδα είναι μια σημαντική δεξιότητα που οι φοιτητές πρέπει να αναπτύξουν. Το μειονέκτημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η ακαδημαϊκή αξιολόγηση της συνεισφοράς του κάθε ατόμου γίνεται πιο δύσκολη με την ομαδική εργασία. Παρ’όλ’αυτά, είναι μια πιο ρεαλιστική κατάσταση και προσεγγίζει ένα πραγματικό περιβάλλον εργασίας.


Ερευνητικές μέθοδοι


Αναγνωρίζεται ότι οι ερευνητικές μέθοδοι και οι δεξιότητες που χρησιμοποιούνται στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών θα μπορούσαν να παρουσιαστούν από διδάσκοντες και ειδικούς αυτού του πεδίου σε φοιτητές ντιζάιν, προκειμένου να ενισχύσουν τις ερευνητικές τους δεξιότητες. Αυτές οι μέθοδοι θα τους βοηθούσαν να αλληλεπιδράσουν πιο αποδοτικά με ομάδες χρηστών και θα τους επέτρεπαν να συγκεντρώσουν βασικά δεδομένα και ιδέες που θα τροφοδοτήσουν στη συνέχεια τις σχεδιαστικές τους προτάσεις. Ο σχεδιασμός εργαλείων και μεθόδων για την επικοινωνία με ομάδες χρηστών είναι σημαντικός σε αυτό το στάδιο και συζητήθηκαν τυπικά παραδείγματα που χρησιμοποιούνται στην πράξη. Εργαλεία που συνηθίζονταν παλιότερα, όπως τα ημερολόγια, δεν είναι πάντα κατάλληλα, καθώς είναι δύσκολο να φτιαχτούν σωστά, είναι χρονοβόρα, είναι κατάλληλα για ποσοτικά δεδομένα, αλλά γενικά όχι τόσο καλά στην καταγραφή της πλούσιας ποιοτικής πληροφορίας. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στους ανθρώπους με τους οποίους μιλάμε και στο είδος της πληροφορίας που απαιτείται. Επίσης, δεν αρμόζει πάντα να χρησιμοποιούνται «τυποποιημένα» εργαλεία που προέκυψαν από προηγούμενα πρότζεκτ.


Εικόνα 1 – Εργαλεία εμπλοκής χρηστών


Ερμηνεύοντας τα δεδομένα


Έχοντας συγκεντρώσει μεγάλο όγκο δεδομένων από χρήστες, παρόχους υπηρεσιών και άλλους εμπλεκόμενους, πρέπει στη συνέχεια η πληροφορία να υποστεί επεξεγασία και να γίνει κατανοητή. Η ανάπτυξη της ικανότητας να χαρτογραφούνται τα σχόλια των χρηστών και η έρευνα με ένα τρόπο που είναι γρήγορος και οπτικοποιείται εύκολα συμβάλλει στη γρήγορη λήψη αποφάσεων, προκειμένου να προκύψουν ιδέες και να διαμορφωθούν γνώμες.


Εικόνα 2 – Δουλεύοντας οπτικά με τα δεδομένα


Οι φοιτητές μαθαίνουν να οργανώνουν και να κωδικοποιούν («χαρτογραφούν») σαν ταξίδια στο χρόνο τις εμπειρίες των διαφόρων χρηστών από μια υπηρεσία και να επισημαίνουν τα σημεία αλληλεπίδρασης και τις περιοχές όπου υπάρχουν προβλήματα, κλπ. Οι «χάρτες» που προκύπτουν υποδεικνύουν τα σημεία στο χώρο και στο χρόνο όπου οι χρήστες και οι υπηρεσίες αλληλεπιδρούν (σημεία επαφής).


Εικόνα 3 – Χαρτογραφώντας τις διαδρομές των χρηστών


Σχεδιάζοντας για πολλαπλές αλληλεπιδράσεις και σχέσεις


Οι υπηρεσίες μπορεί να καταλήγουν σε ένα απλό αποτέλεσμα (μία τηλεφωνική συνομιλία, ένα ταξίδι με τρένο, κλπ.), αλλά οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των διαφόρων εμπλεκομένων είναι συνήθως αρκετά σύνθετες. Οι σχεδιαστές προϊόντων είναι εξοικειωμένοι με τη δημιουργία προφίλ χρηστών από πληροφορίες σχετικές με την αγορά, μέσω συνεντεύξεων και παρατήρησης. Αναγνωρίζουν τις ευκαιρίες για μια σχεδιαστική λύση και μεταδίδουν τις ιδέες τους μέσω storyboards και άλλων μεθόδων οπτικοποίησης. Σε πρότζεκτ σχεδιασμού υπηρεσιών εφαρμόζονται οι ίδιες δεξιότητες, αλλά η φύση αυτού που οπτικοποιείται είναι λιγότερο υλική και εικονογραφεί περισσότερο τις αλληλεπιδράσεις, τις εμπειρίες και τις σχέσεις που σχετίζονται με την υπηρεσία. Οι τεχνικές επικοινωνίας επομένως γίνονται πιο σχηματικές ή διαγραμματικές – εικονογραφώντας συστήματα αλληλεπιδράσεων και σχέσεων παρά απεικονίζοντας μορφές.


Εικόνα 4 – Χαρτογραφώντας αλληλεπιδράσεις και σχέσεις


Μία περιοχή που βρήκαμε ότι διαφέρει σημαντικά μεταξύ σχεδιασμού προϊόντων και υπηρεσιών είναι η χρήση εικονικών χαρακτηρων (personas). Mία περσόνα μπορεί να χρησιμοποιείται στο σχεδιασμό προϊόντων για να αναπαραστήσει το προφίλ μιας τυπικής ομάδας χρηστών, αν και στο σχεδιασμό υπηρεσιών έχουμε επίσης να κάνουμε με πολλαπλές περσόνες που αλληλεπιδρούν. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’οψη εναλλακτικές μεθόδους για την πρόσβαση μιας υπηρεσίας από διαφορετικές περσόνες, ή εναλλακτικές διαδρομές μέσω μιας υπηρεσίας. Αυτό υποδεικνύει την ανάγκη να παρέχουμε στους φοιτητές μεθόδους για το σχεδιασμό εργαλείων που επιτρέπουν τη διερεύνηση και τη μετάδοση τέτοιων διαφορετικών διαδρομών, αλληλεπιδράσεων και σχέσεων. Οι φοιτητές χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία για να εξερευνήσουν μια νέα σύλληψη (concept) και να κατανοήσουν καλύτερα τα επιμέρους στοιχεία μιας υπηρεσίας.


Εικόνα 5 – Εικονογραφώντας μονοπάτια χρηστών και σχέσεις εμπλεκομένων


Αναπτύσσοντας προτάσεις για σχεδιασμό υπηρεσιών


Η κατανόηση του υλικού που συγκεντρώθηκε από την έρευνα είναι ένα ζήτημα, αλλά είναι διαφορετικό ζήτημα η χρήση αυτού του υλικού για την ανάπτυξη προτάσεων για παροχή νέων υπηρεσιών. Η ανάλυση μετατίθεται από το τι ξέρουμε για την τρέχουσα κατάσταση, στο τι πρέπει να γίνει για να τη βελτιώσουμε. Τα σχεδιαστικά εργαλεία που αναπτύχθηκαν στα αρχικά στάδια είναι πολύτιμα στη φάση δημιουργίας των «και τι θα συνέβαινε αν» – τι θα συνέβαινε αν αυτή ή εκείνη η σχέση μεταβαλλόταν, τι θα συνέβαινε αν επαναδιατυπώναμε τα προβλήματα και τις ευκαιρίες σαν επιθυμίες και προσδοκίες χρηστών, κλπ. Αναλύοντας την έρευνα που έχει προηγηθεί, οι φοιτητές εστίασαν στις περιοχές-κλειδιά από τις οποίες θα δημιουργήσουν προτάσεις υπηρεσιών.


Η ανάλυση παρουσιάστηκε από τους φοιτητές στον πελάτη με τη μορφή μιας κριτικής της τρέχουσας ή προτεινόμενης υπηρεσίας, με ιδέες για τα προβλήματα που υπάρχουν και ευκαιρίες για βελτίωση (σχεδιαστικές παρεμβάσεις). Για να ελεγχθούν οι προτάσεις, ορισμένα στοιχεία των προτάσεων για τις υπηρεσίες δημιουργήθηκαν σε μορφή πρωτοτύπων (μοντέλων) και δοκιμάστηκαν σε ομάδες χρηστών προκειμένου να αξιολογηθεί και να βελτιωθεί ο σχεδιασμός τους.


Εικόνα 6 – Αξιολόγηση ομάδας χρηστών και σχόλια (feedback) για πρωτότυπα υπηρεσιών


Επικοινωνώντας το αποτέλεσμα


Μια ογκώδης γραπτή αναφορά δεν διευκολύνει την κατανόηση και τη διάχυση των αποτελεσμάτων στον πελάτη/οργανισμό. Παρουσιάζοντας τις προτάσεις οπτικά, ο πελάτης μπορεί να φανταστεί πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν στοιχεία της πρότασης, ή να προσαρμοστούν αν χρειάζεται ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες του. Το σημαντικό είναι ότι ο πελάτης αισθάνεται ότι ενδυναμώνεται έτσι ώστε να αναλάβει δράση σχετικά με τις προτάσεις και όχι ότι κάτι του επιβάλλεται. Με αυτό το στόχο κατά νου, οι φοιτητές παρουσιάζουν τις προτάσεις τους ως οπτικά παραδείγματα του «τι θα μπορούσε να είναι». Δημιουργούνται σενάρια χρήστη-πάροχου, παράγονται βίντεο μιας τυπικής διαδρομής χρήστη, δημιουργούνται μοντέλα (mock-ups) ιστότοπων και γραφικών, παράγονται διαγράμματα των σχέσεων χρηστών και άλλων εμπλεκόμενων. Τα φυσικά εργαλεία που δημιουργούνται παρέχονται και αυτά στον πελάτη, για να εξερευνήσει τις χρήσεις και εφαρμογές τους με συναδέλφους. Όλα αυτά χρησιμεύουν στο να δώσουν παραδείγματα του τι θα μπορούσε να είναι η παροχή μιας υπηρεσίας και πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί.


Οφέλη για τους σπουδαστές


Από την εμπειρία μας εντάσσοντας στοιχεία σχεδιασμού υπηρεσιών στο πρόγραμμα σπουδών σχεδιασμού προϊόντων, είδαμε την αξία που μπορούν να προσθέσουν οι εικαστικά εκπαιδευμένοι και ανθρωποκεντρικοί σχεδιαστές στον τομέα του σχεδιασμού υπηρεσιών. Κατά τη διαδικασία, αυτοί οι φοιτητές εκπαιδεύτηκαν στη χρήση ερευνητικών τεχνικών και μεθόδων των κοινωνικών επιστημών για να παράγουν προτάσεις υπηρεσιών με ουσιαστικό περιεχόμενο. Η κατανόηση από τους φοιτητές των σχέσεων χρήστη-υπηρεσίας μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο, συνδυασμένη με την ικανότητά τους να οπτικοποιούν τις πιθανές λύσεις, συνιστά έναν πολύτιμο συνδυασμό δεξιοτήτων που μπορεί να εφαρμοστεί εξίσου αποτελεσματικά στο σχεδιασμό προϊόντων (product design) και στο σχεδιασμό διάδρασης (interaction design) και ενισχύει τις τρισδιάστατες δεξιότητες των φοιτητών.


Εξωτερικά οφέλη


Οι εργασίες που αναλάβαμε επεκτάθηκαν και εκτός της σχολής, καθώς η εταιρεία Skills Development Scotland προσέλαβε φοιτητές για πρακτική καλοκαιρινή άσκηση, προκειμένου να αναπτύξουν τις ιδέες που δημιούργησαν κατά τη διάρκεια των εργασιών. Η Skills Development Scotland ανέπτυξε επίσης εσωτερικά ιδέες από τις εργασίες, ενώ επίσης χρησιμοποίησε τα αποτελέσματα των εργασιών για να αναπτύξει προδιαγραφές για συμβούλους σχεδιασμού υπηρεσιών.


Τα πρότζεκτ βελτίωσαν την συνειδητοποίηση εκ μέρους των πελατών της αξίας των σχεδιαστών σε έναν οργανισμό παροχής υπηρεσιών. Αυτή η κατάσταση είχε το επιπλεόν όφελος να δημιουργήσει μια αγορά για τους απόφοιτούς μας ως εργοδοτών και συμβούλων. Με επίκεντρο τα πρότζεκτ αυτά, το τμήμα σχεδιασμού προϊόντων μπόρεσε να δημιουργήσει ένα δίκτυο ανθρώπων που μπορούν να παρέχουν δεξιότητες και γνώση και να προσφέρουν ευκαιρίες εμπειρίας για τους φοιτητές μας.


Ευχαριστίες

Στους Jonathan Clark, Tony Coultas και Dawnne McGeachy της εταιρείας Skills Development Scotland, για την παροχή προδιαγραφών πρότζεκτ και ευρύτατης πρόσβασης στον οργανισμό τους. http://www.skillsdevelopmentscotland.co.uk/

Στους Joe Heapy και Julia Schaeper της Engine, για τα εργαστήρια μεθόδων σχεδιασμού υπηρεσιών και την υποστήριξη στο έργο SDS LearnDirect Scotland. http://www.enginegroup.co.uk

Στον Ian Aitchison της PLAN Stategic Ltd, για τη συνεισφορά και την υποστήριξή του στις μεθόδους στρατηγικής σχεδιασμού. http://www.plan.bz/

Στους Sarah Katz και Morten Kloster των ReD Associates (Δανία), για την υποστήριξή τους σχετικά με το λογισμικό Atlas software στο έργο SDS Careers Scotland. http://www.redassociates.dk

Αφιέρωμα: σχεδιασμός υπηρεσιών
Ετικέτες: Stuart Bailey , εκπαίδευση , ντιζάιν

σχολίασε