Poul Nyrup Rasmussen – Η λύση στην κρίση είναι περισσότερη Ευρώπη |
Ο Poul Nyrup Rasmussen, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚ), μιλά για την έλλειψη αποτελεσματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση της κρίσης του δημόσιου χρέους και προτρέπει για την υιοθέτηση ενός πανευρωπαϊκού φόρου οικονομικών συναλλαγών, ενώ ανοίγει την δημόσια συζήτηση για την δημιουργία ενός συστήματος έκδοσης ευρω-ομόλογων που θα επιτρέψει την μείωση των κινδύνων στον χρηματοοικονομικό τομέα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ερώτηση: Ποια διδάγματα πρέπει να αντλήσει η Ευρώπη από αυτή την οικονομική κρίση, προκειμένου να αποτρέψει την επόμενη;
Poul Nyrup Rasmussen: Το πρώτο δίδαγμα για τους Ευρωπαίους ηγέτες, μολονότι είναι οδυνηρά αργά, είναι ότι η καλύτερη πορεία δράσης βασιζόταν στις συστάσεις του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Ήδη από το Φεβρουάριο, δηλώσαμε- μέσω συνεντεύξεων Τύπου, άρθρων γνώμης, τηλεοπτικών συνεντεύξεων, σεμιναρίων και μιας πανευρωπαϊκής Ημέρας Δράσης – ότι η απάντηση στην κρίση απαιτούσε τρεις άξονες: έναν μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας, μια Ευρωπαϊκή Νομισματική Εγγύηση και έναν Φόρο Οικονομικών Συναλλαγών. Όλες αυτές οι συστάσεις υιοθετήθηκαν με καθυστέρηση και μερικές φορές με μισή καρδιά από τη συντηρητική πλειοψηφία.
Το δεύτερο δίδαγμα για την Ευρώπη είναι ότι σε αυτό το είδος της κρίσης οι σκληρότεροι οικονομικοί κανόνες πρέπει να συνοδεύονται από πολιτικές που διασφαλίζουν οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία απασχόλησης. Οι αρχές που κατευθύνουν αυτές τις πολιτικές πρέπει να είναι η αλληλεγγύη και όχι ο εγωϊσμός, και εργαλεία πρέπει να είναι οι επενδύσεις και όχι οι περικοπές. Αυτή η αμφίδρομη πορεία δράσης είναι η εναλλακτική που προτείνουμε έναντι του σημερινού κύματος των περικοπών λιτότητας.
Το τρίτο και πιο εμφανές δίδαγμα που η Ευρώπη πρέπει να αντλήσει από την κρίση είναι πώς ΝΑ ΜΗΝ χειραγωγεί τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Η δαπανηρή και εγωϊστική αναποφασιστικότητα της Μέρκελ αποτελεί ένα καλό παράδειγμα που δείχνει ότι το μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να εξαρτάται από εθνικές μεταβαλλόμενες διαθέσεις και εκλογικά συμφέροντα.
Ερώτηση: Εάν δεν υπήρχε μια παγκόσμια τραπεζική κρίση, θα υπήρχε κρίση στην Ευρώπη;
Poul Nyrup Rasmussen: Η απάντηση βρίσκεται στα χέρια της Ευρώπης, και πάλι. Το 1990, οι συντηρητικοί επιχείρησαν να επιλύσουν μια παρόμοια κρίση μέσω άγριων περικοπών. Απέτυχαν. Τώρα ήρθε ο καιρός για πιο σοβαρή και υπεύθυνη σκέψη. Εάν οι ηγέτες πάψουν να εστιάζουν στις περικοπές και δώσουν κίνητρα στις τράπεζες για να διευκολύνουν τα δάνεια, να ανεβάσουν ταχύτητα στην καινοτομία- ζωτική για την ανάκαμψη και πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη Στρατηγική της Λισαβόνας- έχουμε πολλές πιθανότητες να σταθεροποιήσουμε το οικονομικό σκάφος επεκτείνοντας παράλληλα και πάλι την οικονομία. Με άλλα λόγια μετρώ την επιτυχία της ανάκαμψης με το πόσες θέσεις εργασίας δημιουργούμε.
Ερώτηση: Μπορεί να υπάρξει μεταδοτικότητα, που θα θέσει το ευρώ σε κίνδυνο;
Poul Nyrup Rasmussen: Υπάρχει ήδη μεταδοτικότητα! Το ευρώ βρίσκεται σήμερα σε κίνδυνο λόγω των επιθέσεων των χρηματοοικονομικών αγορών και της κερδοσκοπίας. Τα CDS ( Credit Default Swaps- Συμβ. Αντασφάλισης Κινδύνου) και οι ανοιχτές πωλήσεις αποτέλεσαν μόνο την κορυφή του παγόβουνου κατά του οποίου η καγκελάριος Μέρκελ κατεύθυνε το ευρωπαϊκό σκάφος.Αυτό μπορεί να χειροτερεύσει αν δεν τακτοποιήσουμε την άλλη μεγάλη μεταδοτικότητα που έχουμε στην Ε.Ε.: την πολυδιαίρεση. Ο τρόπος για να προχωρήσουμε μπροστά είναι να οικοδομήσουμε ενότητα και αυτό μπορεί μόνο να γίνει, όπως έγινε από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με αλληλεγγύη. Είμαστε ο μεγαλύτερος εμπορικός συνασπισμός στον κόσμο. Οι άνθρωποι και όχι οι αγορές πρέπει να αποφασίσουν πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη.
Ερώτηση: Ποια είναι η καλύτερη λύση; Ο νέος τραπεζικός φόρος που προτείνουν στην Ευρώπη μπορεί να βοηθήσει;
Poul Nyrup Rasmussen: Η πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία εθνικών ταμείων ελεγχόμενης πτώχευσης δεν πάει πολύ μακριά. Όπως είπα πιο πάνω, η λύση είναι περισσότερη και όχι λιγότερη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μια προσέγγιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον, χρειαζόμαστε έναν πανευρωπαϊκό φόρο οικονομικών συναλλαγών που να συγκεντρώνει χρήματα για την αποπληρωμή ζημιών που έχουν ήδη προκληθεί και για την αντιμετώπιση των κερδοσκόπων.
Πρέπει επίσης να αρχίσουμε να εξετάζουμε σοβαρά ένα σύστημα έκδοσης ευρω-ομόλογων που θα μας επιτρέψει να μειώσουμε τον κίνδυνο στον χρηματοοικονομικό τομέα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν πρέπει να αφήσουμε τις τράπεζες να πάρουν ακόμη μεγαλύτερα ρίσκα. Σε περιπτώσεις κακοδιαχείρισης, οι τραπεζίτες θα πρέπει να πληρώσουν. Οι αποταμιεύσεις των πολιτών πρέπει να προστατευθούν με κάθε κόστος.
Αφιέρωμα: κρίση δημόσιου χρέους
Ετικέτες: Poul Nyrup Rasmussen , ΕΕ , οικονομική κρίση , χρέος