ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Κοινωνική πρόνοια πέρα από την αγορά και το κράτος πρόνοιας

Under the carpet by Banksy

Κατά γενική αντίληψη, το κράτος πρόνοιας βρίσκεται σε κρίση εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Οι προτεινόμενες θεραπείες ποικίλλουν: η αναζήτηση πιο αποτελεσματικών ή δίκαιων φορολογικών συστημάτων που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τα κόστη της κοινωνικής πρόνοιας, η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στους θεσμούς πρόνοιας για την περικοπή των αυξανόμενων δαπανών τους, η ιδιωτικοποίηση ορισμένων τομέων των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, η διασύνδεση της κοινωνικής πρόνοιας με την αγορά εργασίας και τη δια βίου εργασιακή εκπαίδευση. Κεντρική προϋπόθεση αυτής της δημόσιας συζήτησης είναι η αναγνώριση του καίριου ρόλου του κράτους (ή της αγοράς, σε περιπτώσεις που το κράτος αποτυγχάνει ή είναι απρόθυμο) ως χορηγού κοινωνικής πρόνοιας και της έννοιας των αναξιοπαθούντων πολιτών ως δικαιούχων.


Αυτό που δεν φωτίζεται αρκετά σ’ αυτή τη συζήτηση είναι η πλούσια ιστορία των άτυπων κοινωνικών πρακτικών πρόνοιας που διατρέχουν τους οικονομικούς, οικογενειακούς, ταξικούς, φυλετικούς και έμφυλους φραγμούς, όπως επίσης οι νέες δυνατότητες για την οργάνωση της πρόνοιας μέσω της ανόδου των νέων κοινωνικών κινημάτων και ενός νέου πολιτικού ακτιβισμού. Στόχος του αφιερώματος είναι η επανεξέταση των κοινωνικών πρακτικών πέρα από τους υπάρχοντες θεσμούς του κράτους και της αγοράς και η απόπειρα διασύνδεσης του κράτους πρόνοιας με νέες μορφές κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης.



Ιστοσελίδα / Editors - Re-public




Αφιέρωμα: εισαγωγή, κοινωνική πρόνοια
Ετικέτες:

|
2 Σχόλια »

2 σχόλια

  1. Ο/Η Φαίδων Θεοφίλου :
    November 23rd, 2010 at 22:37

    Είναι εξαιρετικά σημαντική η προσπάθεια του περιοδικού, αφού κάθε καινούρια σκέψη σε μια κοινωνία όπου οι υπάρχοντες θεσμοί υπολειτουργούν και δεν μπορούν να προσφέρουν τα αναμενόμενα,οι νέες αντιλήψεις ανοίγουν νέους ορίζοντες. Εκείνο που μένει είναι να έχουμε τη θέληση να αλλάξουμε κι εμείς και να αποφασίσουμε πως θα το κάνουμε. Τα ενδιαφέροντα άρθρα του περιοδικού, βοηθούν στην ωρίμανση μια τέτοιας προοπτικής.


  2. Ο/Η Τ.Ο Πεύκων Θεσσαλονίκης » Κοινωνική πρόνοια πέρα από την αγορά και το κράτος πρόνοιας :
    March 5th, 2011 at 16:36

    […] διάβασε περισσότερα […]


σχολίασε