ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Κάλεσμα – Τουρκία/Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια μακρόχρονη παρεξήγηση;


Aπευθύνουμε ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής για το επόμενο αφιέρωμα του Re-public με τίτλο “Τουρκία-Ευρωπαϊκή Ένωση: Μια μακρόχρονη παρεξήγηση;” Η σχέση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας βασίστηκε από την αρχή σε μια μεγάλη παρεξήγηση. Από την εποχή του Ατατούρκ και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκσυγχρονισμού της, η Τουρκία αντιλαμβάνεται τη Δύση τόσο ως πρότυπο όσο και ως ιδανικό, στοχεύοντας παράλληλα στην διατήρηση της δικής της εθνικής ταυτότητας. Από την άλλη πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε ξεκάθαρη άποψη για την Τουρκία στη μεταψυχροπολεμική εποχή. Όριζε πάντοτε την Τουρκία ως ‘γέφυρα μεταξύ ανατολής και δύσης’, και από πολιτιστική άποψη ως ‘ξένη’ αλλά και ως ‘ημι-άλλη’ σε σχέση με τα γεωπολιτικά σύνορα της Ε.Ε., ενώ την αντιλαμβανόταν και ως ασπίδα για την ασφάλεια της Ευρώπης.


Η αντίληψη αυτή δεν επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει μια συγκροτημένη πολιτική έναντι της Τουρκίας και η ‘διαδικασία ένταξης’ χρησίμευσε μόνο για να καλύψει ακόμη περισσότερο αυτές τις ασάφειες πολιτικής. Η ‘διαδικασία ένταξης’ επιβλήθηκε από όλους τους Ευρωπαίους εταίρους με τη λογική της καταλληλότητας του δυτικού μοντερνισμού όπου η Τουρκία κλήθηκε να ακολουθήσει μια διαδικασία δυτικοποίησης προκειμένου να μπορέσει να γίνει πλήρες μέλος.



Προκειμένου να υπερβούμε τα όρια του διϋδισμού της σκέψης και της αντιπαραθετικής πολιτικής, απευθύνουμε πρόσκληση για άρθρα σε θέματα όπως τα ακόλουθα:


* Είναι εφικτό για την Τουρκία να εκσυγχρονιστεί χωρίς να δυτικοποιηθεί; Η διαδικασία εξευρωπαϊσμού, που βασίζεται κυρίως στους μύθους της εθνικής και της κοινωνικής ομοιογένειας, αποτελεί το μοναδικό κατάλληλο πρότυπο αλλαγής στην περίπτωση της τουρκικής πολιτικής και διαμόρφωσης πολιτικής;

* Υπάρχει γνωστικό χάσμα μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας που απορρέει από βαθιά εδραιωμένες αποκλίσεις σε ό, τι αφορά τους πολιτισμικούς κανόνες, τις ηθικές αξίες, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τους κοινωνικούς τρόπους σκέψης;

* Ποιος είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Τουρκίας; Πώς μπορούν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να ξεπεράσουν την παγίδα της ‘ συμπερίληψης της ιδιότητας του μέλους’ και τον ελεγκτικό τους ρόλο προκειμένου να εστιαστούν στις πραγματικές μεταρρυθμιστικές προκλήσεις στην Τουρκία;

* Πώς μπορούν τα σοσιαλιστικά πολιτικά κόμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποσαφηνίσουν τις αμφιθυμίες τους έναντι της Τουρκίας προκειμένου να εκφράσουν μια ξεκάθαρη υποστηρικτική θέση βασισμένη στις αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού;

* Ποιοι είναι οι κεντρικοί Τούρκοι παίκτες στη διαδικασία του εκσυγχρονισμού; Υπάρχει κίνδυνος για τις κοσμικές γραφειοκρατικές ελίτ να περιβληθούν από συντηρητισμό; Μπορούν οι μετριοπαθείς ισλαμιστές να αποτελέσουν μέρος της διαδικασίας του εκδημοκρατισμού; Τι είναι αυτό που συνδέει τον κεμαλισμό με τη σοσιαλδημοκρατία σήμερα; Ποιος είναι ο πολιτικός ρόλος της κοινωνίας των πολιτών στην Τουρκία;


Τα άρθρα πρέπει να αριθμούν γύρω στις 1.500 λέξεις.


Παρακαλούμε στείλτε τα άρθρα σας σε οποιαδήποτε ηλεκτρονική μορφή στη διεύθυνση:

filchatzi ΑΤ yahoo.com



Προσκεκλημένη editor
: Φιλίππα Χατζησταύρου

Προθεσμία αποστολής συμμετοχών: 7 Ιουλίου 2008



Αφιέρωμα: κάλεσμα

|
0 σχόλια »

σχολίασε