ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Μοντέλα δημοκρατίας στη Λατινική Αμερική


mafalda

Πώς γίνεται αντιληπτή η δημοκρατία στην Λατινική Αμερική; Ενώ οι πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή δεν μπορούν ενδεχομένως να γίνουν κατανοητές υπό ένα ενιαίο πρίσμα, οι χώρες της μοιράζονται μια πολιτική κληρονομιά όπου εναλλάσσονται ο αυταρχισμός και ο λαϊκισμός, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύουν μια σημαντική παράδοση στα κοινωνικά κινήματα. Μπορεί τα τελευταία χρόνια οι δικτατορίες να έχουν δώσει τη θέση τους σε λιγότερο ή περισότερο δημοκρατικές κυβερνήσεις, ωστόσο τα ερωτήματα που αφορούν τη φύση και τις μορφές της δημοκρατικής εκπροσώπησης παραμένουν επίκαιρα, και μαζί με αυτά ο ρόλος της Αριστεράς και των προοδευτικών κοινωνικών κινημάτων στην αναδιαμόρφωση του πολιτικού τοπίου.


Τα άρθρα σε αυτό το τεύχος μας προσφέρουν μια οπτική των σύγχρονων πολιτικών τάσεων στην περιοχή, οι οποίες κάποιες φορές ευθυγραμμίζονται με τις με τις διεθνείς εξελίξεις, ενώ άλλοτε προσαρμόζονται στις τοπικές πολιτικές ιδιαιτερότητες. Με τα ερωτήματα που θέτουν για μια σειρά θεμάτων, από τη συμμετοχική δημοκρατία και την τοπική αυτοδιοίκηση έως τον λαϊκισμό, αναδεικνύουν την εμφάνιση νέων μορφών της πολιτικής ως θεωρίας και πρακτικής στις χώρες της περιοχής. Βεβαίως, δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή είναι προ των πυλών. Πράγματι, όπως φαίνεται σε κάποια από τα άρθρα, όπως για παράδειγμα αυτό της Liliana De Riz για τους Κίρχνερ στην Αργεντινή, ή η συνέντευξη του Leopoldo Lopez για τις εκλογές στην Βενεζουέλα, σε πολλές περιπτώσεις η νέα εποχή είναι το προϊόν της ανακύκλωσης παλιών λαϊκιστικών συνταγών. Εκείνο που έχει σημασία εδώ ωστόσο, είναι ότι η επανάληψη των παλαιών μοντέλων, δεν περνά αναπάντητη καθώς τα κοινωνικά κινήματα που παρέμεναν μέχρι πρόσφατα αποκλεισμένα από την πολιτική επικαιρότητα, αντιδρούν αναπτύσσοντας ένα νέο πολιτικό λεξιλόγιο που δίνει έμφαση δικαιώματα και την τοπική διακυβέρνηση, ενώ η δημοκρατική Αριστερά κάνει την επιστροφή της ξεφεύγοντας από το δίπολο λαϊκισμού-απολυταρχισμού. Η τάση αυτή παρουσιάζεται εδώ κυρίως στις περιπτώσεις της Αργεντινής και της Βενεζουέλας, ανοίγει ωστόσο τη συζήτηση για τις ευρύτερες εξελίξεις στην περιοχή.




Αφιέρωμα: εισαγωγή, Λατινική Αμερική
Ετικέτες: , ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε