Κωνσταντίνος Παπαστεργίου – Η ενέργεια στα χέρια των ανθρώπων |
Ο Jeremy Rifkin, o πασίγνωστος οικονομολόγος και χαρισματικός ομιλητής, άνοιξε την πρώτη μέρα του Συνεδρίου Σοσιαλιστικής Διεθνούς με μια ομιλία στα πλαίσια του διαλόγου για τις κλιματικές αλλαγές. Σε μια εποχή στην οποία το 50% του πληθυσμού της γης δεν έχει πραγματοποιήσει ποτέ τηλεφωνική κλήση και το 1/3 των κατοίκων του πλανήτη δεν έχει πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια, έφτασε η ώρα οι πολιτικοί να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους σχετικά με το τι αποκαλεί ο Rifkin ως ενέργεια-«ελίτ», δηλαδή την συγκεντρωτική παραγωγή και εμπορία ενέργειας. Ο ομιλητής απεύθυνε πρόταση στους Σοσιαλιστές αρχηγούς να «δώσουν πίσω στους ανθρώπους την ενέργεια», ενθαρρύνοντας την διανεμημένη παραγωγή και την ομότιμη (peer to peer) διανομή της ενέργειας.
«Εάν δεν μπορούσαμε να δώσουμε άνθρακα ή φυσικό αέριο ή ουράνιο στο ανθρώπινο γένος στα 3 ή 50 ή 100 δολάρια το βαρέλι, πώς θα καταφέρουμε να τα προσφέρουμε στους ανθρώπους στην τιμή των 150 δολαρίων;», λέει ο Rifkin.
Ο Rifkin, ερευνητής στο University of Pennsylvania και ιδρυτής του Foundation of Economic Trends, διατυπώνει μια τετραπλή πρόταση, απαντώντας στις προκλήσεις της άντλησης, της δέσμευσης, της αποθήκευσης και της διανομής της ενέργειας.
Ο ομιλητής πρότεινε οι σύγχρονες οικονομίες να στραφούν σε ενεργειακές τεχνολογίες μεταγενέστερες του άνθρακα για ένα αυτοσυντηρούμενο περιβάλλον, εν αντιθέσει με τις τεχνολογίες χαμηλής παραγωγής (διοξειδίου του) άνθρακα, οι οποίες επιμηκύνουν το χρόνο ζωής μας στη γη, αλλά δεν επιλύουν τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα. Ο πρώτος πυλώνας της πρότασης του Rifkin είναι η «καθαρή» ενέργεια, όπως η αιολική, η ηλιακή, η γεωθερμική και τα απορρίμματα.
Η άντληση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι κάτι καινούριο για τους μηχανικούς ενεργειακών συστημάτων. Ωστόσο, η δέσμευση της καθαρής ενέργειας από αυτές τις πηγές ενέργειας αποτελεί ακόμα πρόκληση. Η παραδοσιακή συγκεντρωτική παραγωγή ενέργειας φαίνεται να έχει κάποια μειονεκτήματα: το κόστος εξαρτάται από τις τιμές ορυκτού καυσίμου και η διαθεσιμότητα στηρίζεται στις γεωπολιτικές συνθήκες. Η καθαρή ενέργεια υπάρχει παντού (αέρας, ήλιος, απορρίμματα), συνεπώς η διανεμημένη παραγωγή ενέργειας θα μπορούσε να ανταποκριθεί στην πρόκληση για δέσμευση ενέργειας. «Η ενέργεια στα χέρια των ανθρώπων», είπε ο Rifkin, «σημαίνει ότι κάθε μεμονωμένο κτίριο, γραφείο, σχολείο και κάθε κατασκευή πάνω στη γη μπορεί να μετατραπεί σε ένα μικρό σταθμό παραγωγής ενέργειας, φιλικό προς το περιβάλλον, που αιχμαλωτίζει την καθαρή ενέργεια».
Το πρόβλημα με πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή είναι ότι δεν είναι πάντα διαθέσιμες ή δεν υπάρχουν αρκετά αποθέματα, ώστε να καλυφθούν οι διάφορες ανάγκες. Η διακοπτόμενη φύση της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας γεννά μια πρόκληση, αυτή της αποθήκευσης της ενέργειας με ένα φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο. Ο καθηγητής Rifkin εξήγησε ότι η πιο καθαρή τεχνολογία αποθήκευσης ενέργειας, σήμερα, είναι το υδρογόνο. Το πλεόνασμα της ενέργειας που παράγεται από τους εσωτερικούς μας σταθμούς παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την πραγματοποίηση ηλεκτρόλυσης του νερού και συνεπώς για την παραγωγή υδρογόνου, το οποίο μπορεί να αποθηκευτεί σε ενεργειακές κυψέλες.
Με επαρκείς εγκαταστάσεις άντλησης, δέσμευσης και αποθήκευσης ενέργειας, ο Rifkin προχώρησε την πρότασή του ένα βήμα παραπέρα κάνοντας λόγο για τη δυνατότητα δημιουργίας ομότιμων ενεργειακών δικτύων (peer-to-peer power grids). Κάτι τέτοιο αντιστοιχεί στις πλατφόρμες διαμοιρασμού αρχείων (file sharing platforms) σε δίκτυα υπολογιστών, που χρησιμοποιούνται από όλους για την εύρεση ενός μουσικού κομματιού ή για την μεταφόρτωση μιας ταινίας. Κάθε συσκευή που καταναλώνει ενέργεια περιλαμβάνει μια κάποιας μορφής ψηφιακή επικοινωνία με τις υπόλοιπες συσκευές του δικτύου και συνεπώς τις κρατάει ενημερωμένες σχετικά με τις ενεργειακές της ανάγκες. Ομοίως με ένα χρήστη ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο οποίος ζητά ένα μουσικό κομμάτι από άλλους χρήστες στα πλαίσια ενός δικτύου διαμοιρασμού αρχείων, κάθε συσκευή μπορεί να απαιτήσει ενέργεια προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της.
Ο καθηγητής Rifkin ζήτησε από τους Σοσιαλιστές αρχηγούς να αναλάβουν άμεση δράση προκειμένου να ενδυναμώσουν τους ανθρώπους δίνοντάς τους την ευκαιρία να παράξουν ενέργεια. Κάλεσε πολιτικούς να απελευθερώσουν τους ανθρώπους από την εξάρτησή τους από την παραγωγή και εμπορία της ελίτ ενέργειας.
«Σήμερα, πρέπει να αναγνωριστεί ένα νέο Ανθρώπινο Δικαίωμα σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη, μηδενός εξαιρουμένου ˙ το δικαίωμα σε μια δίκαιη κατανομή ενέργειας», τόνισε ο Rifkin.
Με την ομιλία του ο Jeremy Riffkin έθεσε μια καινούρια διάσταση στοχασμού για τους Σοσιαλιστές, αναφορικά με ζητήματα ενέργειας. «Ο καθηγητής Riffkin εισήγαγε την αντίληψη για συλλογική παραγωγή και κατανομή της ενέργειας που αγγίζει τις καρδιές μας», σχολίασε ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γεώργιος Α. Παπανδρέου.
Αφιέρωμα: περιβαλλοντική δικαιοσύνη
Ετικέτες: Jeremy Rifkin , Katherine Hepworth , Michel Serres , p2p , philip sarre , Venanzio Arquilla , διανεμημένη-ενέργεια , καθαρή-ενέργεια , Κωνσταντίνος-Παπαστεργίου , υδρογόνο
September 24th, 2008 at 20:22
Μια πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία. Να προσθέσω και μια μικρή συνέντευξη που είχε δώσει ο Rifkin, σε εμένα και τα παιδιά απο την g700.
A short talk with Jeremy Rifkin
September 25th, 2008 at 22:38
[…] Κωνσταντίνος Παπαστεργίου – Η ενέργεια στα χέρια των