→ Αφιερώματα

όλα τα αφιερώματα

Διάλογοι ←

όλοι οι διάλογοι

→ Δράσεις

όλες οι δράσεις

Re-public στο

Richard Howitt – Θα μπορούσε η Ελλάδα να ηγηθεί μιας «εναλλακτικής Ευρωπαϊκής πορείας;»

Από τις 29 πιο εκβιομηχανισμένες οικονομίες στον κόσμο, η χώρα με τη δεύτερη θέση στις ταχύτερες και βαθύτερες περικοπές είναι το Ηνωμένο Βασίλειο των David Cameron και George Osborne. Η μοναδική χώρα όπου η μείωση του ελλείματος είναι ταχύτερη είναι η Ελλάδα. Οπότε την εβδομάδα όπου Σοσιαλιστές και Δημοκρατικοί Ευρωβουλευτές συγκεντρώνονται στην Αθήνα, ποια είναι τα πολιτικά μαθήματα από το αδελφό κόμμα του Εργατικού Κόμματος, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, για το πώς θα έπρεπε να αντιδράσει στην κρίση η Αριστερά στη Βρεταννία και σε όλη την Ευρώπη;


Πρώτον, βγάλτε από το μυαλό σας τον Ευρω-σκεπτικιστικό χλευασμό των Συντηρητικών για την Ευρωζώνη. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές στην Ελλάδα ύστερα από τις αποτυχίες της προηγούμενης συντηρητικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Παρά τις σοβαρές επιπτώσεις των περικοπών και των αναταραχών στους δρόμους, διατηρούν τη δημόσια εμπιστοσύνη για το χειρισμό της κρίσης, καταγράφοντας συνεχώς τα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης. Πάνω απ’ όλα, οι προτάσεις για οικονομική μεταρρύθμιση που ήταν τόσο αναγκαίες για την Ελλάδα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της διακύρηξης του ΠΑΣΟΚ και δεν επιβλήθηκαν ακούσια από εξωτερικούς παράγοντες.


Όμως το ξεκάθαρο μήνυμα για εμάς από τους συναδέλφους μας του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι οι Σοσιαλιστές στην Ευρώπη θα έπρεπε να κάνουν τη διάκριση μεταξύ μεταρρύθμισης και λιτότητας. «Πολύ μακριά, πολύ γρήγορα» δεν θα έπρεπε να είναι απλώς η επωδός για τους δυο Ed του Εργατικού Κόμματος, αλλά για τους Σοσιαλιστές σε όλη την Ευρώπη. Μέσα σε πέντε χρόνια οι περικοπές που σχεδιάζονται για την Ευρώπη σαν σύνολο θα κάνουν τις δημόσιες επενδύσεις να πέσουν στο 1.5% του ΑΕΠ αντί για το 2.5% του 2010. Η ανεργία που ήδη είναι στα 23 εκατομμύρια συνεχίζει να ανεβαίνει.


Έτσι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της προηγούμενης εβδομάδας, ήταν ζωτικής σημασίας τα επιχείρηματα της αριστεράς και των συνδικάτων να αποτρέψουν με επιτυχία τη συμφωνία για ένα Ευρωσύμφωνο που είχε απειλήσει ότι θα είναι τελείως αντιπληθωριστικό και θα κλείδωνε μόνιμα τη μονεταριστική δημοσινομική πολιτική σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η μειοψηφία των κεντροαριστερών κυβερνήσεων, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, κατάφεραν να πάρουν σημαντικές συστάσεις για τη δημιουργία θέσεων και το σεβασμό για συλλογικές διαπραγματεύσεις μέσα στη συμφωνία. Η Γερμανία απέτυχε με την επιμονή της ότι κάθε χώρα θα έπρεπε να εισάγει συνταγματικές απαιτήσεις για να σεβαστούν το Σύμφωνο. Όμως οι Συντηρητικοί κατόρθωσαν να απορριφθεί οποιαδήποτε αναφορά σε κοινωνικά δικαιώματα.


Μιλώντας στη Σοσιαλιστική Ομάδα των Ευρωβουλευτών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είπε ότι η Ελλάδα έχει μειώσει το έλλειμα κατά 6%, έχει μεταρρυθμίσει τις συντάξεις για να είναι βιώσιμες, άνοιξε πάνω από εκατό επαγγέλματα, εισήγαγε την ιδιωτικοποίηση από τους δρόμους και τα αεροδρόμια μέχρι τα τυχερά παιχνίδια, τώρα δημοσιεύει όλες τις δαπάνες της κυβέρνησης στο Διαδίκτυο κι ότι η χώρα στην ουσία βρίσκεται σε καλό δρόμο για να έχει πλεόνασμα μέχρι το 2012. «Δεν είμαστε μια φτωχή χώρα, είμαστε μια χώρα με φτωχή διακυβέρνηση», μας είπε. Ο Παπανδρέου όμως καταρρίπτει το Συντηρητικό μύθο ότι οι αγορές θα επιλύσουν τα πάντα όταν οι τράπεζες και οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας αρνούνται να παραδεχτούν όσα έχουν κατορθώσει οι επίπονες μεταρρυθμίσεις. Επίσης επιτίθεται στους Συντηρητικούς ισχυρισμούς ότι η κρίση είναι μια κρίση υψηλής σπατάλης για την κοινωνική πρόνοια και μια κρίση ασωτίας γενικώς, όταν το πραγματικό φταίξιμο θα έπρεπε να αποδοθεί στην έλλειψη διαφάνειας στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τις διεφθαρμένες πρακτικές στο χρηματοπιστωτικό τομέα.
Αναγνωρίζει αυτό το πρόβλημα όχι σαν πρόβλημα διαφθοράς, αλλά της ίδιας της δημοκρατίς που απειλείται από μια «υπερ-τάξη» στην οποία ο πλούτος, η εξουσία και η επιρροή έχουν υπερ-συγκεντρωθεί στα χέρια λίγων. «Η Ευρώπη χρειάζεται μια δημοκρατική επανάσταση για να δυναμώσουν οι θεσμοί μας σαν παρόμοια μ’ εκείνη όσων διαμαρτύρονται στην πλατεία Ταχρίρ», μας είπε.


Σπάνια ακούμε να μιλάει έτσι ένα κόμμα που είναι στην κυβέρνηση κι όχι στην αντιπολίτευση, και φέρει πραγματικό κύρος όταν εκφέρεται από ένα προηγούμενο οικονομικής ευθύνης. Αλλά οι ιδιωτικές συζητήσεις με συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ υποννοούν ότι υπάρχουν τρία βασικά μαθήματα από την Ελληνική κρίση για το Εργατικό και αδελφά μας κόμματα κατά μήκος της Ευρώπης.


Πρώτον, είναι ουσιαστικό για την Αριστερά να προσφέρει ένα όραμα. Τα κόμματα της δεξιάς χειρίζονται τις περικοπές σα λογιστική άσκηση και δίνουν ελάχιστες ελπίδες σ’ αυτούς που υποφέρουν ότι μπορούν παρόλα αυτά να οδηγηθούν σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να υποστηρίξει καινούριους τρόπους για να συγκεντρωθούν χρήματα, ακόμη και υποστηρίζοντας πλήρως ένα διεθνικό φόρο οικονομικών συναλλαγών – τη σοσιαλιστική εκστρατεία για ένα φόρο τύπου «Ρομπέν των Δασών»- και για την δημιουργία ενός Ευρω-ομολόγου. Χρειαζόμαστε τα χρήματα αλλά επίσης χρειαζόμαστε να δείξουμε τον πολιτικό ρεαλισμό που επιδεικνύει η αύξηση των εσόδων. Τρίτον, αν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν πέτυχε την υποστήριξη της, οι Σοσιαλιστές δεν μπορούν να κάθονται με σταυρωμένα χέρια καθώς η πρόνοια διαλύεται και πρέπει να μην δεχτούν τις προσπάθειες των Συντηρητικών σε όλη την ΕΕ να εξαλείψουν το κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης.


Δεσμεύοντας την Ελλάδα σε ένα εναλλακτικό οικονομικό μοντέλο μιας περιβαλλοντικά βιώσιμης και υψηλής προστιθέμενης αξίας παραγωγής, ο Παπανδρέου το θέτει συνοπτικά: «Η ανταγωνιστικότητα θα έπρεπε να βασίζεται στην ποιότητα κι όχι στην ανισότητα». Την ίδια ακριβώς ημέρα που συναντήσαμε το ΠΑΣΟΚ, οι αγορές ξαναμείωσαν την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας. Έδειξε πως η οικονομική αλληλεγγύη που δόθηκε στην Ελλάδα από την ΕΕ χρειάζεται να ταιριάξει με την πολιτική αλληλεγγύη μεταξύ των Σοσιαλιστών που συμβολίζεται μ’ αυτή την κοινή μας συνάντηση αυτή την εβδομάδα.
Η Ελλάδα μπορεί να αγωνίζεται να καθησυχάσει τις αγορές αλλά η εμπειρία της θα έπρεπε να εμπνεύσει όλους εκείνους που εισηγούνται πως οι ίδιες οι αγορές είναι που χρειάζονται μεταρρύθμιση.

Αφιέρωμα: κρίση δημόσιου χρέους
Ετικέτες: Richard Howitt , ΕΕ , ελλάδα , χρέος

0 σχόλια »

σχολίασε

όνομα *

email * (not published)

Website