ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Ο δημόσιος χώρος ως κοινό αγαθό

playtime

Το εργαστήρι που διοργάνωσε το Re-public το Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου 2009 ανέδειξε τις έντονες αντιπαραθέσεις και διαμάχες που εξελίσσονται σήμερα στην Ελλάδα γύρω από θέματα ιδιοκτησίας, σχεδιασμού, και χρήσης του δημόσιου χώρου. Οι ομιλήτριες/τές, αλλά και η γενικότερη συζήτηση που έγινε στο εργαστήρι, προσπάθησαν να χαρτογραφήσουν συμμετοχικές παρεμβάσεις πολιτών προς τον δημοκρατικότερο, οικολογικότερο σχεδιαμό συγκεκριμένων δημόσιων χώρων.


Από τις αρχιτεκτονικού συμμετοχικού χαρακτήρα παρεμβάσεις του δικτύου Νομαδική αρχιτεκτονική στην περιοχή του Ελαιώνα στις δράσεις για την ευρύτερη χρήση του ποδήλατου της ομάδας λόκαλ/athens, από την εθελοντική δημιουργία του ελεύθερης χρήσης Ασύρματου Μητροπολιτικού Δικτύου Αθήνων που αναπτύχθηκε σε μη αδειοδοτημένο φάσμα συχνοτήτων στον ανοικτό σχεδιασμό καθημερινών αντικειμένων που σηματοδοτούν το δημόσιο χώρο (συντριβάνια, ταμπέλες, έργα τέχνης), στο εργαστήρι παρουσιάστηκαν καλές πρακτικές και παραδείγματα όπου η καινοτομία και η συμμετοχή των πολιτών μπορεί να οδηγήσει σε μια δραστική επαναοικιοποίηση δημόσιων χώρων από τους πολίτες. Αυτές οι καλές πρακτικές προέρχονται από ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις και θέσεις: αρχιτεκτονικούς/πολεοδομικούς προβληματισμούς, που εκφράστηκαν από την Μαρία Θεοδώρου και τo δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική, τη συμμετοχική προσέγγιση του ντιζάιν που προωθεί τον σχεδιασμό ανοικτών και ευέλικτων δημόσιων αντικειμένων όπως την παρουσίασε η Άρτεμις Γιάγκου, ακτιβιστικές δράσεις στον ‘πραγματικό’ (ομάδα Λόκαλ) και στον ψηφιακό κόσμο (Νίκος Κοσσυφίδης), πολιτικο-κοινωνολογική έρευνα για τις χρήσεις και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δημόσιων χώρων που αναλύθηκε από τον Γιώργο Παπανικολάου και τη Νέλλη Καμπούρη.


Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ότι από όσες δράσεις/παρεμβάσεις συζητήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση η αντιμετώπιση των ευρύτερων κρατικών υπηρεσιών είναι η ανοχή (Ασύρματο Μητροπολιτκό Δικτύο Αθηνών).



Αφιέρωμα: δημόσιος χώρος - συμπεράσματα
Ετικέτες: ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε