Αναζήτηση..
|
|
Καθώς καλούμαστε να σκεφθούμε κριτικά γύρω από το φαινόμενο wikileaks έχει ενδιαφέρον να επιχειρήσει κανείς την εναλλαγή και το συνδυασμό δυο διαφορετικών ερμηνευτικών πλαισίων προσέγγισής του. Μέσα από αυτά θα καταλήξουμε από διαφορετικές αφετηρίες και διαδρομές στο ερώτημα του τίτλου. Αν δηλαδή νοούνται διαρροές στην εποχή της διαφάνειας.
read more..
1. Ένα δώρο εξ ουρανού – Ο Χρόνος
read more..
Οι κυβερνήσεις ευδοκιμούν πάνω σε ιστορίες για το παρελθόν. Κυβερνούν το παρόν ακριβώς επειδή μπορούν, τώρα, να εκπροσωπήσουν τη μαζική εμπειρία του παρελθόντος: για τις σχέσεις εξουσίας, τους νόμους, τις κοινωνικές συμβάσεις. Είναι το πλησιέστερο πράγμα στον ολοκληρωτικό Εαυτό, στη φαντασίωση ενός πλήρους υποκειμένου. Μ’ αυτή την έννοια, το Wiki-leaks είναι δώρο εξ ουρανού για την προσωρινότητα των κυβερνήσεων. Το μέλλον πάντα εξαρτάται από το παρελθόν, οι μαζικές κυβερνητικές διαρροές μας υπενθυμίζουν το ότι βρισκόμαστε εκτός από τις επίσημες συμφωνίες και τις κρίσιμες αποφάσεις. Μέσω της δημοσιοποίησης των διαρροών μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε ανοιχτά όλες τις σκευωρίες και τις μεθόδους που τις προκάλεσαν, καλούμαστε να τις δούμε με δέος, και μας κολακεύουν αν και όταν καταφέρουμε να τις αναπαράξουμε.
Η δημοσιοποίηση των ημερολογίων του αφγανικού πολέμου στο WikiLeaks, με άρθρα που δημοσιεύθηκαν στον «Guardian», τους «New York Times» και το «Spiegel» κατόπιν συμφωνίας με το WikiLeaks, έγινε είδηση σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αποκάλυψη περισσότερων από 90.000 εγγράφων ήταν μια ακόμη αφορμή, όμως, για να συνεχιστεί ο δημόσιος διάλογος πάνω στην αυξανόμενη ισχύ της ψηφιακής δημοσιογραφίας και των κοινωνικών δικτύων. Οι Lovink και Riemens προσπαθούν να αναλύσουν το Wikileaks με οδηγό την κριτική θεωρία των δικτύων.
read more..