Ετικέτα: ακτιβισμός

Ενάντια στις υπηρεσίες της αυτοκρατορίας, το πολιτικό πρόγραμμα για την ενίσχυση του common περιλαμβάνει την ελεύθερη έκφραση της σκέψης και τη δυνατότητα να μπορεί κάποιος να διαδίδει ελεύθερα κάτι που του αρέσει ή που θεωρεί κατάλληλο, υποστηρίζει ο Joep van Delft.

Στο πρώτο μέρος της συνέντευξης, η Saskia Sassen συζητά την άνοδο των άτυπων πολιτικών στην παγκόσμια πόλη. Πρόκειται για μια μάχη μεταξύ του παγκόσμιου εταιρικού κεφαλαίου και των πολύμορφων κινημάτων των μειονοτικών κατοίκων των σύγχρονων αστικών χώρων.

Μια ανανεωμένη προσέγγιση στην αρχιτεκτονική και την πολεοδομία δεν μπορεί να ξεκινήσει αποκλειστικά από συγκεντρωτικές δομές και κυβερνήσεις. Η Doina Petrescu αναδεικνύει τη σημασία ‘άλλων χώρων’, την προσωρινή ιδιοποίηση και χρήση αχρησιμοποίητων χώρων και αστικών κενών, χώρων σχετικής ελευθερίας, όπου οι κανόνες και οι κώδικες μπορούν ακόμη να επαναπροσδιοριστούν.

H ανάπτυξη ή αναμόρφωση των σύγχρονων Ευρωπαϊκών πόλεων δεν είναι μία ομαλή διαδικασία. Παίρνοντας αφορμή από την πόλη της Βαρκελώνης, η Ana Betancour αναδεικνύει τα δύσκολα ερωτήματα: ποιες πολιτιστικές ομάδες εκπροσωπούνται σε αυτά τα πολεοδομικά σχέδια, από ποιόν και για ποιόν; Ποιος κάνει τις επιλογές, πού και πώς αυτές επιδρούν;

Ο Michael Albert χρησιμοποιεί τη Συμμετοχική Οικονομία σαν έναν όρο που υποδηλώνει μία νέου τύπου μετα-καπιταλιστική και αυτοδιοικούμενη οικονομία. Η προσδοκία είναι η συμμετοχική οικονομία να εμπνέει και να ενημερώνει έναν ακτιβισμό που οδηγεί σε ένα νέο τύπο αταξικής οικονομίας

Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την πόλη και τα προβλήματά της από το λεγόμενο φυσικό περιβάλλον, επισημαίνει η Carme Melo Escrihuela. Η ανάληψη ευθύνης για τη φύση αρχίζει από τα σπίτια μας, από τη γειτονιά μας, από τις πόλεις μας. Δεν είναι μόνο περιβαλλοντολογική δραστηριότητα, είναι επίσης, σε πρώτη φάση, ένας κοινωνικός και πολιτικός σκοπός.

Οι προοδευτικές πολιτικές πρέπει να υποστηρίζουν ορισμένες κεντρικές αξίες και ταυτόχρονα να ανταποκρίνονται στη σύγχρονη ατζέντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμάτων του φύλου και των περιβαλλοντολογικών προβλημάτων. Οι κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις και τα κινήματα της κοινωνίας των πολιτών πρέπει να ανταποκριθούν στην πρόκληση της συμφιλίωσης αρχών και αποτελεσματικών πολιτικών.

Αναφερόμενος τις αντικρουόμενες προτάσεις για τη θέσπιση του φόρου Tόμπιν σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Heikki Patomäki, προσδιορίζει τις δυνατότητες ενδυνάμωσης του κινήματος που στηρίζει την πραγματοποίησή του.

Από τον πρώιμο ενθουσιασμό της Φλωρεντίας στον συγκρατημένο σκεπτικισμό της Αθήνας, η Sabina Leonelli περιγράφει την μείωση της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στις συναντήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.

Την εναλλακτική «σημειωτική αντίσταση» του μεταμοντέρνου που αμφισβήτησε χαοτικά τις «μοντέρνες» μεγαλόστομες αυθεντίες (στα μέσα της δεκαετίας του 80 και σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 90) διαδέχτηκαν οι δια-θεματικές συλλογικότητες προθύμων πολιτών της δεκαετίας που διανύουμε. Κάποιες από αυτές τις συλλογικότητες, οι πιο ηχηρές, παίρνουν την μορφή κινήματος. Στο παρακάτω κείμενο εκφράζεται μια εκδοχή αυτής της διαδοχής.