Αναζήτηση..
|
|
Πριν από εικοσιπέντε χρόνια, με την επιστροφή της χώρας στη δημοκρατία, η “τοπική ατζέντα” είχε έξι βασικά χαρακτηριστικά: α) ήταν περιθωριακή στην πολιτική ατζέντα, β) ήταν “φτωχική”, περιορισμένη σε θέματα παροχής υπηρεσιών, συγκέντρωσης χρημάτων και υποδομών, γ) αποτελούσε μονοπώλιο ʺειδικώνʺ, εντός των πολιτικών κομμάτων, κυρίως από τον κόσμο της διοίκησης, δ) αναφερόταν σε εκτιμήσεις που δεν βασίζονταν σε πραγματικά γεγονότα, ε) ήταν μάλλον ομοιογενής, ακόμη και σε πολύ διαφορετικούς δήμους, όπου η τοπική διαχείριση δεν συγκρινόταν με το διεθνές επίπεδο και, ευκαιριακά, με το εθνικό επίπεδο. Παράλληλα, οι εθνικές και περιφερειακές υποψηφιότητες προκαλούσαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους ψηφοφόρους από τις προτάσεις για τοπικούς υποψήφιους.
read more..
Στο παρακάτω κείμενο, που γράφτηκε λίγο καιρό πριν το θάνατο του Νέστορ Κίρχνερ, η Liliana de Riz αναλύει την πολιτική του ζεύγους που τα τελευταία χρόνια εναλασσόταν στην εξουσία. Με εργαλεία τον κρατικισμό, τον αυταρχισμό και τον εθνικισμό κατά το πρότυπο του Περόν αλλά και του Μένεμ, οι Κίρχνερ επιδιώκουν να διαιωνίσουν την παραμονή τους στην εξουσία, προτάσσοντας ένα μοντέλο που, πιστό στο δίπολο “λαού-αντιλαού” υπονομεύει τη δημοκρατική αντιπαράθεση.
read more..
Στο τέλος του 19ου αιώνα, το κράτος της Αργεντινής είχε να αντιμετωπίσει ένα εξαιρετικά περίπλοκο έργο: να δημιουργήσει τους πολίτες της Αργεντινής. Βασικό εργαλείο του ήταν το σχολείο και η επιτυχία του αποτέλεσε ένα από τα πιο συγκλονιστικά επιτεύγματα που είχε να επιδείξει η Αργεντινή τον πρώτο αιώνα της. Εκατό χρόνια αργότερα, το σχολείο έχει να αντιμετωπίσει μια παρόμοια πρόκληση: να δημιουργήσει τους πολίτες της Αργεντινής. Σήμερα, όμως, σε αντίθεση με την κατάσταση που επικρατούσε εκατό χρόνια πριν, θα πρέπει να εκτελέσει αυτό το έργο στο πλαίσιο μιας εξαθλιωμένης και κατακερματισμένης κοινωνίας, με την αδύναμη υποστήριξη του σύγχρονου κράτους που είναι φτωχό σε ιδέες και εσωτερικά σκουληκοφαγωμένο.
read more..