Αναζήτηση..
|
|
Ιστορικά, υπάρχει σκεπτικισμός στο μετανθρωπιστικό κίνημα σχετικά με την έννοια της βιολογικής ανθρώπινης φύσης. Μολονότι η ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα μοιράζονται σημαντικές μη βιολογικά καθορισμένες ιδιότητες όπως η νοημοσύνη ή η ευαισθησία συμβαδίζει με το σχέδιο να τροποποιηθεί το βιολογικό υπόστρωμα αυτών των χαρακτηριστικών (και να δημιουργηθούν νέα είδη από όντα που θα τα επιδεικνύουν καλύτερα), η αναφορά στην κοινή βιολογική κληρονομιά μας θεωρείται ως ρητορική στρατηγική, την οποία χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοι ( Unesco 1997, Fukuyama 2003).
read more..
Δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση που ισχύει για το σύνολο της ανθρωπότητας ως προς το γιατί να ζούμε περισσότερο, γιατί να είμαστε πιο ανεπτυγμένοι, γιατί να πρέπει να ζούμε οποιοδήποτε συγκεκριμένο είδος ζωής, υποστηρίζει ο Andy Miah. Αντίθετα, μας προτείνει να σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι περνούν τις ζωές τους προσπαθώντας να συσσωρεύσουν διάφορα είδη κεφαλαίου: μορφωνόμαστε, έχουμε φυσικές δραστηριότητες, αναπτύσσουμε σχέσεις μεταξύ μας, και μπορούμε ακόμα να επιθυμήσουμε την μετάλλαξη του σώματός μας γιατί πιστεύουμε ότι όλες αυτές οι δρασηριότητες εμπλουτίζουν τις ζωές μας.
read more..
Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στα ερωτήματα που θέτει το διανθρωπιστικό κίνημα, με άλλα λόγια τις προοπτικές της ‘ανθρώπινης ανάπτυξης’, και την πολιτική δράση;
Δεν έχω ακόμη εξετάσει αυτό το ερώτημα σε βάθος, προτίθεμαι όμως να μεταφέρω, ως απλή μαρτυρία, τις εντυπώσεις μου από ένα πρόσφατο συνέδριο που έγινε στις Βρυξέλλες, στις 24 Φεβρουαρίου. Οργανωμένο από μια προέκταση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου (STOA- Science and Technology Options Assessement- [Αποτίμηση Επιλογών Επιστήμης και Τεχνολογίας]), είχε ως θέμα: A European approach to human enhancement (Μια πανευρωπαϊκή προσέγγιση της ανθρώπινης βελτίωσης)”.
read more..
Ο Justice De Thézier υποστηρίζει ότι η συζήτηση για τις αναδυόμενες τεχνολογιες και τη βελτίωσης του ανθρώπου τείνει να κυριαρχείται από δυο οργανωμένες ομάδες: από τη μια πλευρά, τις βιοτεχνολογικές εταιρίες και, από την άλλη, τους ‘βιοσυντηρητικούς’ που μας ζητούν να αντισταθούμε στην πρόοδο στο όνομα του ‘Θεού’ ή του ‘φυσικού’ ή της ‘ανθρώπινης αξιοπρέπειας’.
read more..
Το θέμα της γνώσης των νέων ορίων μεταξύ της ατομικής ελευθερίας- της ελευθερίας του καθένα να χρησιμοποιεί το σώμα του- και της πρόληψης, θέτει πολλά προβλήματα. Πράγματι, στον τομέα των βιοτεχνολογιών, μας καλεί να προσδιορίσουμε εάν η χρήση των νέων τεχνολογιών που στοχεύουν στη βελτίωση του ανθρώπου πρέπει ή δεν πρέπει να ελέγχεται και να περιορίζεται για λόγους πρόληψης και προφύλαξης. Για να απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα, μπορούμε να μελετήσουμε τις θέσεις ορισμένων διανοητών όπως ο John Harris, ο Ronald Βailey ή ο James Hughes.[1]
read more..
Οι υπερανθρωπιστές θέλουν να δημιουργήσουν καλύτερες ζωές δημιουργώντας καλύτερους ανθρώπους, και τους καλύτερους ανθρώπους αλλάζοντας ριζοσπαστικά τη βιολογική μας σύνθεση και δομή. Είναι πεπεισμένοι ότι μπορούμε να επηρεάσουμε αλλαγές που θα επιτρέψουν σε μας (ή στους απογόνους μας) να έχουν «ζωές υπέροχες πέρα από κάθε φαντασία» (Nick Bostrom) και να ζήσουν «καταστάσεις θεϊκής ευτυχίας» (David Pearce). Θα είμαστε τόσο απίστευτα ευτυχισμένοι γιατί θα είμαστε ικανοί να σκεφτόμαστε πολύ καλύτερα, να διευρύνουμε πλατιά τις γνώσεις μας, να γίνουμε πιο ικανοί να εκτιμούμε τη σπουδαία τέχνη, να ελέγχουμε τα αισθήματά μας, να καταλαβαίνουμε τους άλλους ανθρώπους, να κάνουμε αφάνταστα καλύτερο σεξ, και πολύ περισσότερο.
read more..
«Η πιθανότητα να είναι το άτομο ταυτόχρονα το υποκείμενο και αντικείμενο της ίδιας του της γνώσης υποδηλώνει μια αντιστροφή της δομής των ορίων».
– Φουκώ «Η γέννηση της κλινικής»