Αναζήτηση..
|
|
Αυτό το κείμενο παρουσιάζει εν συντομία ένα έργο του γραφείου Id-Lab για το σχεδιασμό των υπηρεσιών του μέλλοντος για την πόλη του Μιλάνου. Το κείμενο πραγματεύεται τις μεθοδολογικές αρχές που διαμορφώθηκαν κατά την πραγματοποίηση του έργου και προτείνει ένα ευέλικτο σύστημα για την πρόβλεψη των αναγκών και το σχεδιασμό μελλοντικών υπηρεσιών βασισμένων σε πολιτισμικά κριτήρια, ποικίλους ανθρώπινους πόρους και καινοτόμα χρήση των διαθέσιμων τεχνολογικών μέσων.
read more..
Στη συζήτηση, σημείο εκκίνησης του ομώνυμου αφιερώματος, ο Paul Hartzog και ο Trebor Scholz προσπαθούν να αποτυπώσουν μία κριτική του web 2.0 οργανωμένη σε 5 άξονες: παραγωγή, εκμετάλλευση, ατομικότητα/συλλογικότητα, πολιτιστικές διαφορές, ακτιβισμός. |
Μπορεί να ξέρεις τον δεύτερο χώρο μου, ξέρεις όμως τον πρώτο; Μήπως δεν τον ξέρω ούτε εγώ; Αυτό τον καιρό που τα μέσα επικοινωνίας είναι παρόντα παντού, η επικράτεια της μη ηλεκτρονικής ύπαρξης ορίζεται όλο και πιο δύσκολα. Σήμερα είναι κατόρθωμα να μπορείς να αποσυνδεθείς. Ο ναρκισσισμός της google υπηρετεί τα περίεργα ευαίσθητα εγώ μας, ύστερα όμως από 50 σελίδες η έλξη έχει είτε φθαρεί, εξαντληθεί, είτε έχει γίνει ακατανόητη.
read more..
Στις κοινωνικές επιστήμες, η συμμετοχή είναι ένας τρόπος υπολογισμού του κοινωνικού κεφαλαίου. Ωστόσο, σ’ αυτή την περίπλοκη εποχή, τα χαρακτηριστικά της συμμετοχής περνούν από ένα ηγετικά καθοδηγούμενο μοντέλο προς ένα αυτόνομα διανεμημένο. Αυτό ωθεί τους επαγγελματίες του ντιζάιν να επεξεργάζονται τη διαχείριση των διαδικασιών συμμετοχής. Στη βάση ενός συγκεκριμένου επιτόπιου πειράματος, εισάγουμε μια κατεύθυνση έρευνας-δράσης που απαιτεί την παρέμβαση του σχεδιαστή προκειμένου να βελτιωθούν οι διαδικασίες αυτές. Αυτό αποτελεί μια ηθική βελτίωση του επαγγέλματος του ντιζάινπου πολύ συχνά θεωρείται ότι εξυπηρετεί τους παραγωγούς- και μια αναγκαία επιλογή σε ένα διάχυτο πλαίσιο σχεδιασμού.[1]
read more..
Ο Blixa Bargeld μιλά για το νέο εγχείρημα των Einsturzende Neubauten που θα κυκλοφορήσει χωρίς την ανάμειξη κάποιας δισκογραφικής εταιρίας. Το εγχείρημα περιλαμβάνει μια σειρά από πειραματισμούς: ο δίσκος χρηματοδοτήθηκε από τους υποστηρικτές του συγκροτήματος, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να βλέπουν ζωντανά τις ηχογραφήσεις μέσω webcasts και να παρεμβαίνουν στην δημιουργία του την ίδια στιγμή συζητώντας ζωντανά με τα μέλη του γκρουπ. |
Ο Matteo Stocchetti υποστηρίζει ότι ‘ο εκδημοκρατισμός της τέχνης’ και ο ‘πολιτικός εκδημοκρατισμός’ είναι πολύ διαφορετικές διαδικασίες, τις οποίες δεν πρέπει να συγχέουμε. |
Ο Arlen Dilsizian αντιτίθεται στην αντιμετώπιση του graffiti σαν να ήταν ένα συλλογικό, ομογενοποιημένο σύνολο και υποστηρίζει ότι το γεγονός ότι μπορεί να εμπνεύσει ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν σκεφτεί να παράγουν τέχνη να το κάνουν (έστω και εφήμερα) είναι σίγουρα η πιο ριζοσπαστικά σημαντική χειρονομία του. |
Το Hnefafylli af porski είναι μια επανεκτέλεση της τελευταίας σκηνής από την ταινία του Sergio Leone «Μια Χούφτα Δολάρια» (A Fistful of Dollars). Περιλαμβάνει μια αναπαράσταση της τελευταίας αποφασιστικής αναμέτρησης ανάμεσα στον πρωταγωνιστή Clint Eastwood και τον κακό Ramon και μια σύντομη ροκ συναυλία, η οποία κλείνει τη δράση. |
Η ψηφιακή τέχνη συγχωνεύει, σύμφωνα με τον SD Nunn, τη διανομή με τον εκδημοκρατισμό προκειμένου να δείξει ότι είναι δύναμη ενσωμάτωσης. Στην πράξη, όμως, το Ίντερνετ προωθεί τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της αυτό-ικανοποίησης, λειτουργώντας ως εικονικός περίπατος αφιερωμένος σε οποιαδήποτε δυνατή μορφή ειδικού ενδιαφέροντος. |
Εκατομμύρια άνθρωποι καθοδηγούμενοι από τις ορμόνες τους και μια πλειάδα επιθυμιών απορροφούνται ατέλειωτες ώρες μπροστά από τις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών τους. Για τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και τη βιομηχανία των ειδήσεων διανύουμε τις καλύτερες μέρες του συμμετοχικού πολιτισμού. Οι ανθρωπολόγοι μελετούν «τη διάδραση» και τη διαδικτυακή κοινωνικότητα των εφήβων, των οπαδών και των μπλόγκερς όλων των ηλικιών που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν τους φίλους τους ή αναζητούν μια πλατφόρμα για να αναπτύξουν τις ιδέες τους. Το παρόν κείμενο δεν επιχειρεί να εξισορροπήσει την ανοχή και τους κινδύνους (τις συνέπειες του εκδημοκρατισμού, όπως η μαζικοποίηση της έκφρασης και τις επιζήμιες διαστάσεις, όπως ο εθισμός και η συνεχής αποσπασματική προσοχή), αλλά εστιάζει στη δημιουργική εργασία από την οπτική, όμως, της γενιάς του MySpace.