ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
June 23, 2011

multi-faceted-mirror

Η διαφάνεια παρουσιάζεται συχνά ως το κατεξοχήν εργαλείο για τη δημοκρατική διακυβέρνηση: με αυτή την λογική η ανοικτότητα, η ορατότητα, ο έλεγχος και η συνεπής εποπτεία θα καθιστούσε τις κυβερνήσεις λιγότερο διεφθαρμένες και υπόλογες στους πολίτες τους, οι οποίοι με τη σειρά τους θα μπορούν να ασκήσουν δημοκρατικό έλεγχο. Παρά την σύγχρονη παγκόσμια αναγνώριση που απολαμβάνουν οι πολιτικές για την διαφάνεια και την σχετική επιτυχία της εφαρμογής των αντίστοιχων πρακτικών σε πολλές χώρες, η διαφάνεια αποτελεί ολοένα και περισσότερο αντικείμενο κριτικής στη δημόσια σφαίρα. Συντηρητικές φωνές υποστηρίζουν ότι η πλήρης αποκάλυψη των πληροφοριών αποδυναμώνει την κρατική εξουσία. Κριτικές από το ρεαλιστικό στρατόπεδο καταδεικνύουν το χάσμα μεταξύ δημόσιων στόχων της πολιτικής διαφάνειας και των πραγματικών αποτελεσμάτων των σχετικών πολιτικών. Πιο ριζοσπαστικές κριτικές υποστηρίζουν ότι η διαφάνεια λειτουργεί ως τεχνική αποπολιτικοποίησης, καθώς η όποια συμμετοχή των πολιτών επιφέρει ασήμαντα αποτελέσματα.

read more..


Archon Fung – Η διαφάνεια είναι μια αναγκαία αλλά ανεπαρκής προϋπόθεση για τον δημοκρατικό έλεγχο
June 23, 2011

Archon Fung

Ο Archon Fung μιλάει για τις πολιτικές για την διαφάνεια, υποστηρίζοντας ότι πρωταρχικός στόχος τους θα πρέπει να είναι να “επιτρέψουν στους πολίτες, ατομικά και συλλογικά, να κατανοήσουν και να προστατευθούν από τους κινδύνους και τις απειλές που αντιμετωπίζουν”.



Α.Μ. – Π.Χ.: Λαμβάνοντας υπόψη πως μια ευρύτερη συναίνεση στις σύγχρονες φιλελεύθερες δημοκρατίες για ένα πιο ανοιχτό σύστημα είναι όλο και πιο διαδομένη, μπορούμε να πούμε πως η διαφάνεια είναι από πολιτική άποψη μια εγγενώς ουδέτερη έννοια, που δεν θα αντανακλά σαφείς ιδεολογικές διαιρέσεις στο μέλλον;

read more..


Θεόδωρος Ρακόπουλος – Από το “ηθικό ζήτημα” των κομμουνιστών στη “legalita” των ΜΗ.ΚΥ.Ο: H διαφάνεια και η ρητορική εναντίον της Μαφίας στον σύγχρονο ιταλικό ακτιβισμό
June 23, 2011

Θεόδωρος Ρακόπουλος

Σ’ αυτό το άρθρο, θα εξετάσω εν συντομία την ιστορικότητα των πολιτικών διεκδικήσεων για διαφάνεια και τη διάρθρωση της κινητοποίησης για νομιμότητα και ηθικολογία στην Ιταλία. Θα θέσω έναν προβληματισμό για τον πολιτικό λόγο που βασίζεται στην ηθική, ερευνώντας την ηθικο-πολιτική βάση του, την ηγεμονία του στην ιταλική κοινωνία και κάποιες δυσαρέσκειες που επιφέρει. Θα υποστηρίξω πως σχηματίζει λογικές αλληλουχίες με την ιστορική “ευρωκομμουνιστική” ιταλική Αριστερά, σε εμφανή αντίφαση με τις δεσμεύσεις των συντελεστών του σε ιδέες μνήμης που αμφισβητούν την πολιτική γενικά ή επιτρέπουν αντιδραστικές ερμηνείες. Θα αναφερθώ επίσης εν συντομία στο ρόλο του δικαστικού σώματος στο πλαίσιο της ηθικοποιητικής πολιτικής.

read more..


Sacha Geer – Διαφάνεια και φυλετικά πολιτικά συστήματα: Η περίπτωση του Τρινιντάντ και Τομπάγκο
June 23, 2011

Sacha Geer

Το 2007, η Γενική Ελεγκτής του Τρινιντάντ και Τομπάγκο κα Sharman Ottley δημοσίευσε μια έκθεση για το Community Environmental Protection and Enhancement Programme – CEPEP (κοινοτικό πρόγραμμα για την προστασία και ενίσχυση του περιβάλλοντος). Στην έκθεσή της, η ελεγκτής διαπίστωνε ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα που χορηγούσε συμβόλαια σε ανεξάρτητους εργολάβους για τη διαχείριση καλλωπιστικών προγραμμάτων όπως το κούρεμα του γρασιδιού σε δημόσιους χώρους, παρουσίαζε σοβαρά μειονεκτήματα στους τομείς της εσωτερικής διακυβέρνησης και οικονομικής διαφάνειας. Εντολή του προγράμματος είναι η πρόσληψη άνεργων και “μη απασχολήσιμων” πολιτών του Τρινιντάντ, ως ένα είδος “εκπαίδευσης ανέργων” αντί κοινωνικής πρόνοιας. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες εργάζονται 4 ώρες τη μέρα. Μεταξύ των προβλημάτων που καταγράφηκαν ήταν ότι το πρόγραμμα, που βρισκόταν ήδη σε ισχύ για περίπου πέντε χρόνια, δεν διέθετε μια μορφοποιημένη ή σταθερή διαδικασία για την προκήρυξη και χορήγηση των συμβολαίων.

read more..


Chris Brown – Εταιρική κοινωνική ευθύνη: Η επέκταση της αγοράς προτεινόμενη ως διαφάνεια
June 23, 2011

Διαμαρτυρία ενάντια στην POSCO στην επαρχία Jagatsinghpur

Μολονότι η τωρινή εστίαση των μίντια στο WikiLeaks έχει φέρει την έννοια της διαφάνειας στο προσκήνιο, η σημασία της στο πεδίο της εταιρικής διακυβέρνησης διακηρυχτεί εδώ και καιρό. Αν πάρουμε γεγονότα όπως η πετρελαϊκή καταστροφή Exxon/Valdez του 1989, η έκθεση της εργασίας σε κάτεργα με τη χρήση ρούχων με δημοφιλείς μάρκες όπως η Nike και η εκτέλεση του Ken Saro Wiwa και οκτώ ανθρώπων του Ογκόνι το 1995 επειδή διαμαρτυρήθηκαν για την περβαλλοντική υποβάθμιση που προκάλεσε η Shell Oil στο Δέλτα του Νίγηρος. Ως απάντηση σε τέτοια παραδείγματα εταιρικής αμέλειας, προωθήθηκε η έννοια της corporate social responsibility (CSR), της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, που θεωρείται συχνά ως αναγνώριση από την πλευρά των εταιριών ότι οι ευθύνες τους υπερβαίνουν τα κέρδη και περιλαμβάνουν τις τοπικές κοινότητες και το περιβάλλον κι ότι υπάρχει καλύτερη εγγύηση γι’ αυτές τθς ευθύνες μέσω ενός αυξημένου επίπεδου δημόσιου έλεγχου. Μολονότι η έννοια της CSR έχει αποσπάσει ένα ουσιαστικό επίπεδο υποστήριξης από την εταιρική κοινότητα, παραμένουν σημαντικά προβλήματα που γίνονται κατανοητά μέσα από έννοιες κλειδιά όπως η διαφάνεια, η οποία δημιουργεί μια ευρεία ανακολουθία μεταξύ των εταιρικών ισχυρισμών και της τοπικής πραγματικότητας, συνήθως σε μέρη που είναι μακριά από το δημόσιο βλέμμα.

read more..


Πολιτικές διαφάνειας στην Ελλάδα: Μία συζήτηση με τους Αλέξανδρο Μελίδη και Πρόδρομο Τσιαβό
June 23, 2011


read more..


Lydia Munyi – Μια κριτική εξέταση της πρωτοβουλίας διαφάνειας για την εξορυκτική βιομηχανία: Πώς μπορεί να ωφελήσει τους φτωχούς στις εξαρτώμενες από τα ορυκτά οικονομίες;
June 23, 2011

Lydia Munyi

Η “κατάρα των φυσικών πόρων” είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αποτυχία των χωρών που είναι πλούσιες σε πόρους να ωφεληθούν από τον φυσικό πλούτο τους (Sachs and Warner, 1997). Eίναι κάτι πολύ ορατό στην Αφρική, όπου η Αγκόλα, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και το Σουδάν σπαράσσονται από εμφύλια διαμάχη (Humphreys κ.α., 2007), όπως επίσης στη Νιγηρία, που μολονότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στην Αφρική και κατατάσσεται στην έκτη θέση μεταξύ των χωρών παραγωγών πετρελαίου στον κόσμο (OPEC, 2011), αδυνατεί, εξαιτίας της ενδημικής διαφθοράς, να παράσχει κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη στους περισσότερους από τους πολίτες της (Gylafson, 2001). Η “κατάρα των πόρων” είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο που χαρακτηρίζεται από δυο διαστάσεις: την οικονομική και την πολιτική (Stiglitz, 2002). Η οικονομική, που αναφέρεται και ως “ολλανδική ασθένεια”, οφείλεται στην υψηλή νομισματική αξιολόγηση που επιδρά αρνητικά στις άλλες εξαγωγικές βιομηχανίες, ενώ η πολιτική είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας των θεσμικών παραγόντων που οδηγεί σε υψηλά επίπεδα διαφθοράς και κερδοσκοπίας. Σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες, η κατάρα είναι πρωταρχικά πολιτικό και όχι οικονομικό φαινόμενο (Auty, 1993, Karl, 2007, Bracking, 2009).

read more..


Saleh Ahmed – Διαφάνεια και αναδιανεμητική αστική πολιτική στην Ντάκα
June 23, 2011

Saleh Ahmed

Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος βιώνει τον τρόπο με τον οποίον οι οικονομικές στρατηγικές έχουν καταλάβει την κεντρική σκηνή των θεωριών για την ανάπτυξη, καταμετρώντας μια πιο αποτελεσματική παραγωγή του πλούτου και ένα υψηλότερο ΑΕΠ σε σχέση με την ανάπτυξη τη και βιομηχανοποίηση. Η άνιση κατανομή των κερδών από την παγκοσμιοποίηση και τη φιλελευθεροποίηση είναι πιο διαδεδομένη από οποιαδήποτε εποχή στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων των συνεχιζόμενων δημοκρατικών ελλειμμάτων και της άνισης πρόσβασης στις ευκαιρίες (ΟΗΕ, 2001). Επιπλέον, όλες αυτές οι διαδικασίες επιδρούν στη φωνή και τη λογοδοσία της κυβέρνησης όπως και στην αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης, ιδίως στον Παγκόσμιο Νότο. Στο Μπανγκλαντές, ορισμένοι από τους πρόσφατους δείκτες διακυβέρνησης έδειξαν ότι παρά τις πολλές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, η χώρα εξακολουθεί να βιώνει έντονες ανεπάρκειες σε ό,τι αφορά την καλή διακυβέρνηση, όπως και το επίπεδο και την ποιότητα της διαφάνειας. Ο προγραμματισμός της ανάπτυξης και οι δημόσιες προσπάθειες ακολουθούν την από την κορυφή προς τα κάτω γραφειοκρατική διαδικασία, πράγμα που υποσκάπτει συχνά την αληθινή ουσία της αξίας που σχετίζεται με την πρόσβαση των ανθρώπων στη διαδικασία πληροφόρησης και λήψης αποφάσεων. Η έλλειψη διαφάνειας ή ακόμη η κακή ποιότητα διαφάνειας σε τοπικό επίπεδο μπορεί να επιδράσει δυσμενώς, με πολλούς τρόπους, στις φτωχές και περιθωριοποιημένες κοινότητες, ενισχύοντας τους κοινωνικοπολιτικούς αποκλεισμούς και περιορίζοντας την πρόσβαση σε αστικούς πόρους και ευκαιρίες (ΟΗΕ- HABITAT, 2004).

read more..


Κώστας Θ. Δαβαράκης – Σύγχρονη ή ασύγχρονη διαφάνεια; Ένα κριτήριο δημοκρατίας ή ένα εργαλείο μέσα σε εχθρικό περιβάλλον;
June 23, 2011

Dali clock

Διάβασα πρόσφατα στη New York Times ότι το F.B.I. επιδιώκει όλες οι εταιρίες διακίνησης περιεχομένου στο διαδίκτυο να επιτρέψουν την κατά περίπτωση παρακολούθηση (wiretaps). Για την ακρίβεια ο διευθυντής τού F.B.I. Robert S. Mueller III ταξίδευσε τον Νοέμβριο τού 2010 στην Silicon Valley για να συναντήσει πολλούς υψηλόβαθμους εμπειρογνώμονες τεχνολόγους σχετικούς με το wiretapping.[1] Είναι φανερό ότι οι συζητήσεις αυτές μεταξύ F.B.I. και senior managers οργανισμών όπως η Google και το Facebook, παρόλο πού ανακοινώθηκαν ανοικτά, αναδύουν σαφείς ενδείξεις συσκότισης των πραγματικών λόγων πού επιτελούνται. Η διαδικασία δηλαδή μπορεί επιφανειακά να έχει την διαφάνεια της δημοσιότητας αλλά δεν πείθει σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα. Και αυτό διότι οι συζητήσεις τους δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη την δημόσια κουβέντα για το wiretapping ούτε πηγάζουν ή εδράζονται σε κάποιες δικαιολογημένες ανησυχίες της πλειοψηφίας των εμπλεκομένων (stakeholders). Είναι ευκόλως εννοούμενο και από τον αρθρογράφο της New York Times ότι ο κος Mueller επιθυμεί να επεκτείνει τις αρμοδιότητες του F.B.I. ειδικότερα δε να διευρύνει την νομοθεσία του 1994.

read more..


Κάλεσμα – Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
March 20, 2011

Το ηλεκτρονικό περιοδικό Re-public αναζητά άρθρα για το επόμενο αφιέρωμα του με τίτλο “Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση”. Η διαφάνεια παρουσιάζεται συχνά ως το κατεξοχήν εργαλείο για τη δημοκρατική διακυβέρνηση: με αυτή την λογική η ανοικτότητα, η ορατότητα, ο έλεγχος και η συνεπής εποπτεία θα καθιστούσε τις κυβερνήσεις λιγότερο διεφθαρμένες και υπόλογες στους πολίτες τους, οι οποίοι με τη σειρά τους θα μπορούν να ασκήσουν δημοκρατικό έλεγχο. Παρά την σύγχρονη παγκόσμια αναγνώριση που απολαμβάνουν οι πολιτικές για την διαφάνεια και την σχετική επιτυχία της εφαρμογής των αντίστοιχων πρακτικών σε πολλές χώρες, η διαφάνεια αποτελεί ολοένα και περισσότερο αντικείμενο κριτικής στη δημόσια σφαίρα.

read more..