|
Αναζήτηση..
|
|
|
→ Αφιερώματα
Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
Η πειρατεία ως ακτιβισμός
Wiki politics
Κοινωνική πρόνοια
Πόλεις σε αναταραχή
Κρίση δημόσιου χρέους
Ομότιμη ενέργεια
Αναπαραστάσεις της κρίσης
Σχεδιασμός υπηρεσιών
Μετανθρωπισμός
Φύλο και σύνορα
Διάλογοι ←
Συνεντεύξεις για τη κρίση
→ Δράσεις
Re-public στο
Ετικέτα: εξέλιξη
April 6, 2009
Να μεταμορφώσουμε τη φύση μας; Δεν είναι, καταρχήν, μια επικίνδυνη ιδέα; Εάν η φύση σημαίνει κάτι ουσιαστικό, κάτι σταθερό, τότε η μεταμόρφωσή της, εάν δεν είναι αδύνατη, μοιάζει με ύβρη όπως αυτή που εκφράστηκε φιλολογικά και καλλιτεχνικά, από τον Frankenstein της Mary Shelly μέχρι την ταινία Gattaca του Andrew Niccol, το 1971, όπου το όνειρο μιας γενετικά τελειοποιημένης ανθρωπότητας μετατρέπεται σε εφιάλτη. Η πραγματικότητα μας διδάσκει το ίδιο μάθημα: οι οικολογικές καταστροφές που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, δεν είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι προκαλούμε τη φύση, ότι διακόπτουμε και μεταμορφώνουμε την εγγενή αρμονία της;
read more..
Marc Roux – Να διαιωνίσουμε τη συνείδηση
April 6, 2009
Είναι μια ιδέα που μου τριβελίζει το μυαλό εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αλλά η οποία πρέπει να υπάρχει από καταβολής κόσμου. Πρόσφατα, την ξαναβρήκα στον Πλάτωνα,[1] στον Πασκάλ,[2] στον Σπινόζα[3] ή στον Σαρτρ[4] και, τέλος, στον Michel Serres.[5] Στα κείμενα ενός σύγχρονου συγγραφέα όπως ο Dan Simmons, γίνεται μια θεϊκή τεχνητή νοημοσύνη (Hyperion). Σύμφωνα με τον Jean-Michel Truong, γίνεται ‘Το Δημιούργημα’ (Le Successeur de Pierre [Ο διάδοχος του Πιερ], Totalement inhumaine [Εντελώς απάνθρωπη])…
read more..
Richard Dawkins – Γύρω απ’ τον χρόνο
March 22, 2007
 |
Ο χρόνος είναι πολύ παράξενη υπόθεση- περίπου τόσο φευγαλέος και δύσκολος να τον σταματήσεις όπως μια συνείδηση σε εγρήγορση. Μοιάζει να ρέει- σαν χείμαρρος που κυλάει ασταμάτητα- αλλά τι είναι αυτό που δημιουργεί τη ροή; Έχουμε την αίσθηση πως το παρόν είναι η μόνη στιγμή του χρόνου που υπάρχει πραγματικά. Το παρελθόν είναι μια σκιώδης μνήμη. Το μέλλον μια αφηρημένη αβεβαιότητα. Οι φυσικοί δεν το βλέπουν έτσι. Το παρόν δεν έχει προνομιακό καθεστώς στις εξισώσεις τους. Ορισμένοι σημερινοί φυσικοί έχουν φτάσει στο σημείο να περιγράφουν το παρόν σαν μια ψευδαίσθηση, προϊόν του νου του παρατηρητή… |