εργασία | Re-public : re-imagining democracy

→ Αφιερώματα

Οικονομικές στατιστικές

Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση

Η πειρατεία ως ακτιβισμός

Wiki politics

Κοινωνική πρόνοια

Πόλεις σε αναταραχή

Κρίση δημόσιου χρέους

Ομότιμη ενέργεια

Αναπαραστάσεις της κρίσης

Σχεδιασμός υπηρεσιών

Μετανθρωπισμός

Φύλο και σύνορα

όλα τα αφιερώματα

Διάλογοι ←

Μη-πολίτες

Συνεντεύξεις για τη κρίση

όλοι οι διάλογοι

→ Δράσεις

Η τέχνη της ανθρώπινης βελτίωσης

όλες οι δράσεις

ετικέτες

Re-public στο

Olivia Swift – Η πρόνοια στη θάλασσα: Τοποθετώντας την πρόνοια πέρα από το κράτος
November 23, 2010

Οι τρέχουσες συζητήσεις για το κράτος πρόνοιας επισκιάζουν την παλαιότερη ιστορία της πρόνοιας, η οποία εκτείνεται πέρα από το κράτος και την αγορά, εμπλέκοντας συγγένειες, φιλανθρωπικές οργανώσεις, συνδικαλιστικές ενώσεις και πιο πρόσφατα άλλες μορφές πολιτικού ακτιβισμού, ειδικότερα τα “νέα κοινωνικά κινήματα”. Αυτό το ευρύτερο πλαίσιο διαταράσσει την απλή εξίσωση μεταξύ πρόνοιας και κράτους. Τραβάει επίσης στην προσοχή στην μοίρα εκείνων που βρίσκονται μεταξύ κρατικών συνόρων, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί που αποτελούν τα πληρώματα της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Γι’ αυτούς τους άνδρες και γυναίκες, η πρόνοια συνεπάγεται ένα περίπλοκο δίκτυο θεσμών. Η παρακολούθηση της ιστορίας αυτής βοηθά στον εντοπισμό των τάσεων για την παροχή πρόνοιας στην ξηρά.

Ηλίας Κικίλιας – Από τις κρατικές στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες
November 23, 2010

Η ιστορία διδάσκει ότι οι κρίσεις οδηγούν είτε στην καταστροφή είτε στην αναζωογόνηση. Στην καταστροφή οδηγούν όταν υπάρχει αδράνεια, εμμονή σε δογματικές αντιλήψεις και ανυπέρβλητη αντίσταση στην αναγνώριση της πραγματικότητας και στη κοινή λογική. Στην αναζωογόνηση, οδηγούν όταν υπάρχει έγκαιρη προσαρμογή, και συμπαράταξη με τις δυνάμεις της προόδου και της δημιουργίας. Όταν υπάρχει προσπάθεια συνεχής, συστηματική, αποδεσμευμένη από ψευτο-υποσχέσεις και δογματικές αντιλήψεις.

Γρηγόρης Κοταλακίδης και Σταύρος K. Πάρλαλης – H κοινωνική οικονομία και η συμβολή της στη δημιουργία θέσεων εργασίας
November 19, 2010

Η αύξηση των ποσοστών της ανεργίας και της φτώχειας στη σημερινή Ευρώπη του 21ου αιώνα υποδηλώνει την αδυναμία της υπάρχουσας οικονομίας (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας) να προσφέρει εργασία σε όλο το εργατικό δυναμικό και υψηλό επίπεδο διαβίωσης με κάλυψη όλων των πραγματικών και πλασματικών αναγκών των ανθρώπων. Η ανεργία εξακολουθεί να προβληματίζει τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία καθώς το ποσοστό της ανεργίας το τελευταίο διάστημα ολοένα και αυξάνει λόγω των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Ιδιαίτερες δυσκολίες κοινωνικής ένταξης αντιμετωπίζουν οι κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, οι οποίες βιώνουν ή απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί ολοένα και περισσότερο στην αναζήτηση νέων τρόπων καταπολέμησής αυτών των εξελίξεων. Ιδιαίτερα σε περιόδους με τάσεις συρρίκνωσης της αγοράς εργασίας εμφανίζεται ακόμα πιο μεγάλη η ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών και παρεμβάσεων υπέρ των κοινωνικά ευπαθών ομάδων, οι οποίες πλήττονται ολοένα και περισσότερο από την ανεργία.

Ségolène Royal – Πολιτική πολιτισμού και πολιτικός βολονταρισμός
November 3, 2009

Οι κρίσεις αντανακλούν έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια και προαναγγέλλουν έναν κόσμο που δεν υπάρχει ακόμη. Αυτή είναι η ιστορική στιγμή που ζούμε. Η στενή αλληλεξάρτηση αυτών που, λόγω ευκολίας γλώσσας ή οκνηρίας σκέψης, αποκαλούμε κοινώς “οι κρίσεις” (χρηματοοικονομική, οικονομική, κοινωνική, οικολογική, επισιτιστική, δημοκρατική…’) και η αδυναμία να τις χειριστούμε ξεχωριστά, δείχνουν ότι η αριστερά του 21ου αιώνα πρέπει να αντιπαραθέσει σε ένα μοντέλο που, σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται στα όριά του και αποτελεί παράγοντα για πολλαπλές ανασφάλειες, αυτό που ο κοινωνιολόγος Εντγκάρ Μορέν ονομάζει ‘πολιτική πολιτισμού’.

Σε αυτή την προοπτική, οι διάφορες προκλήσεις που η παλιά αντίληψη της κοινωνίας και της προόδου διαχώριζε μέχρι υπερβολής, πρέπει να αντιμετωπιστούν μετωπικά.

Ένα παράδειγμα είναι η οικολογική πρόκληση. Είναι αδύνατον να πετύχουμε αυτήν την, κατά κοινή παραδοχή, επείγουσα οικολογική επανάσταση περιορίζοντας την σε μια προσέγγιση τεχνητά κλαδική. Μια άλλη αντίληψη της ανάπτυξης και μια πραγματική αποτελεσματικότητα της προστασίας του περιβάλλοντός μας, σημαίνει ριζική αναδιαμόρφωση των οικονομιών μας, βιομηχανικές πολιτικές προσαρμοσμένες στις μελλοντικές ανάγκες, μαζική επένδυση στην έρευνα και την επιμόρφωση για την ενθάρρυνση της δημιουργίας δραστηριοτήτων και καινοτόμων τρόπων παραγωγής . Σημαίνει, ταυτόχρονα, εμπλουτισμό της αντίληψής μας για την κοινωνική δικαιοσύνη πέρα από την οπωσδήποτε απαραίτητη κατόπιν εορτής αναδιανομή. Οι πολιτικές για πραγματική ισότητα πρέπει να ενσωματώσουν την οικολογική διάσταση, παρέχοντας πρόσβαση στις δημόσιες συγκοινωνίες, ποιότητα στους κοινωνικούς οικισμούς, μείωση στους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της ανανεώσιμης ενέργειας, αγώνα για την υγεία στη βιομηχανική και αγροτική εργασία, επανεφεύρεση της αλληλεγγύης Βορρά-Νότου κλπ

Όταν βρισκόμενη μπροστά στην αδιαφορία των γάλλων κατασκευαστών αυτοκινήτων, αποφάσισα να απευθύνω στην Περιφέρεια της οποίας προεδρεύω μια έκκληση για προγράμματα, κατασκευής ενός οικονομικού, ηλεκτρικού αυτοκινήτου, το έκανα για μια δέσμη λόγων. Οικολογικούς: ένα όχημα απελευθερωμένο από το πετρέλαιο, που δεν ρυπαίνει. Οικονομικούς: για την ενθάρρυνση των καινοτόμων επιχειρήσεων και τη μετατροπή μιας αυτοκινητοβιομηχανίας, που κατέχει μια τεχνογνωσία και κινδύνευε να χαθεί επειδή οι εντολείς της την είχαν αφήσει και ο φαταλισμός που είχαν οι προύχοντες την καταδίκαζαν. Κοινωνικούς: για τη μετατροπή εκατοντάδων απειλούμενων θέσεων εργασίας σε θέσεις εργασίας του μέλλοντος και διάθεση σε όλους ενός αυτοκινήτου χαμηλού κόστους. Φορολογικούς: επειδή τάσσομαι υπέρ μιας οικολογικής, αποτελεσματικής και κοινωνικά δίκαιης φορολόγησης, αντιτάχθηκα στον φόρο για τον άνθρακα που αποφάσισε η κυβέρνηση Σαρκοζί. Από τη στιγμή που σήμερα δεν είναι διαθέσιμα ηλεκτρικά αυτοκίνητα χαμηλού κόστους, ούτε μαζικά μέσα μεταφοράς για το περιφερειακό -αστικό και αγροτικό περιβάλλον, ποια είναι η ελευθερία επιλογής για ένα άλλο μέσο μεταφοράς εκτός από το βενζινοκίνητο ατομικό αυτοκίνητο και πώς μπορούν οι λαϊκές οικογένειες να είναι οικολογικά υπεύθυνες;

Θέλησα η Περιφέρεια να ενισχύσει από κοινού την προσφορά και τη ζήτηση των ηλεκτρικών οχημάτων. Πριν από όλους, κινητοποιήσαμε τις επιχειρήσεις για ένα καινοτόμο πρόγραμμα. Συμμετείχαμε στο κεφάλαιο αυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας με 5 εκατομμύρια ευρώ (μια πρεμιέρα για τη Γαλλία!) για να ενθαρρύνουμε την εμπλοκή των ιδιωτών και να υποχρεώσουμε το κράτος να κάνει το καθήκον του ενεργοποιώντας το ταμείο στρατηγικής επένδυσης που, θεωρητικά, δημιουργήθηκε για την ενθάρρυνση της αναθέρμανσης. Δεσμευτήκαμε για τη διασφάλιση της επαγγελματικής πορείας των μισθωτών (επιμόρφωση και εγγύηση πόρων) σ’ αυτή τη μεταβατική εποχή ανάμεσα στην εξαφάνιση των παλιών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων. Παράλληλα, δρούμε ανάλογα με τη ζήτηση κινητοποιώντας τις επιχειρήσεις και τις τοπικές κοινότητες για να αγοράσουν αυτά τα ηλεκτρικά οχήματα και συνδράμοντας στην αγορά τους από ιδιώτες.

Η εμπλοκή μας δεν αποτελεί με κανένα τρόπο επιστροφή στον τρόπο διαχείρισης της οικονομίας του παρελθόντος, όπου το κράτος έπαιζε απευθείας τον επιχειρηματία. Τούτο το ταπεινό παράδειγμα απεικονίζει αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να είναι ο νέος βολονταρισμός της δημόσιας εξουσίας, σε αντίθεση με τον υπερβολικό ψευδο-βολονταρισμό της σαρκοζικής δεξιάς: να δώσουμε απάντηση στις δυσκολίες του σήμερα εδώ και τώρα, καθώς φανταζόμαστε το μέλλον, και να επιλέξουμε πολυδιάστατες πολιτικές όπου η κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί προϋπόθεση της οικονομικής, οικολογικής και δημοκρατικής αποτελεσματικότητας.

Olaf Scholz – Οι κοινωνικές συμφωνίες βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της απασχόλησης
November 3, 2009

Η πιο σοβαρή παγκόσμια οικονομική κρίση από το 1929, πλήττει αναπόφευκτα τη Γερμανία με ιδιαίτερη σκληρότητα, καθώς το 40% του ΑΕΠ της χώρας προέρχεται από τις εξαγωγές. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι έπρεπε να κάνουμε ό, τι ήταν δυνατό για να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας.

Το εργαλείο που έχουμε επιλέξει στη Γερμανία για αυτό το σκοπό είναι το πρόγραμμα μειωμένου ωραρίου εργασίας (Kurzarbeit). Έγκαιρα, γρήγορα και με εντατικά ενθαρρύνουμε δημιουργικές επιχειρήσεις, αλλά και μεγάλες εταιρίες, να αποφύγουν πιθανές απολύσεις υπαλλήλων τους με την επιδότηση προγραμμάτων κατάρτισης και επιμόρφωσης. Η επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων υποστηρίζεται οικονομικά από το κράτος. Το σύνθημά μας είναι: ‘επιπλέον κατάρτιση, όχι απόλυση’.

Έτσι, η Γερμανία βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη θέση από πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης. Παρόλο που οι οικονομικές επιδόσεις της χώρας έχουν υποχωρήσει σημαντικά, η ανεργία έχει αυξηθεί ελάχιστα.

Βάση για αυτή την επιτυχία αποτελεί η συνεργασία στο πλαίσιο των επιχειρήσεων και μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών. Η συνεργασία των κοινωνικών εταίρων αποτελεί το πιο αξιόπιστο θεσμικό πλαίσιο για τη σύναψη κοινωνικών συμφωνιών για τη διασφάλιση της απασχόλησης, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αδιανόητες.

Ωστόσο, δεν έχουμε ακόμη ξεπεράσει την κρίση. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητούμε και να υλοποιούμε καινοτόμες λύσεις για την ενίσχυση της απασχόλησης, μια υποχρέωση που η νέα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ακολουθήσει.

Juan Somavia – Καινοτόμες ιδέες για την αντιμετώπιση της κρίσης
November 3, 2009

Η παγκόσμια κρίση απαιτεί αντίδραση σε διεθνές επίπεδο, μολονότι οι εθνικές πολιτικές οφείλουν να αντανακλούν και να ανταποκρίνονται στην ιδιαιτερότητα της εμπειρίας της κάθε χώρας. Το Διεθνές Σύμφωνο Απασχόλησης του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO Global Jobs Pact) που υιοθετήθηκε από κυβερνήσεις, εργοδότες και συνδικαλιστικές ενώσεις στη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας του Οργανισμού, τον Ιούνιο του 2009, απαντά σε αυτή τη διπλή πρόκληση.

Οι παρακάτω προτάσεις πολιτικών που ακολουθούν, μπορεί να είναι χρήσιμες για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης:

Πολιτικές που τοποθετούν τον χρηματοοικονομικό τομέα στην υπηρεσία της πραγματικής πολιτικής, της παραγωγικής επένδυσης, των βιώσιμων επιχειρήσεων και της αξιοπρεπούς εργασίας.
Προτεραιότητα στην εντατικοποίηση της απασχόλησης στην οικονομική ανάπτυξη, με την προώθηση τομέων εντατικής απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων θέσεων εργασίας και της προσαρμογής στις πολιτικές που έχουν να κάνουν με την κλιματική αλλαγή.
Προώθηση ενός ισορροπημένου και βιώσιμου πρότυπου ανάπτυξης, που συνδυάζει τον δυναμισμό της αγοράς και των επιχειρήσεων με τις βασικές λειτουργίες του κράτους, στο πλαίσιο κοινών στόχων δημόσιας πολιτικής.
Προσπάθεια για ένα πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης που κατευθύνεται από τη ζήτηση με βάση το εισόδημα, διεύρυνση των ευκαιριών για παραγωγική απασχόληση και αποφυγή της προσωρινής απασχόλησης και του αποπληθωρισμού των αποδοχών.
Διασφάλιση ενός κατώτατου ορίου κοινωνικής προστασίας σε όλα τα άτομα και τις οικογένειες, για τη διατήρηση του ελάχιστου βιοτικού επιπέδου και της ασφάλειας των συντάξεων.
Ενίσχυση του εργατικού δυναμικού με τις απαιτούμενες δεξιότητες για το παρόν και το μέλλον.
Προώθηση μιας δίκαιης παγκοσμιοποίησης με ηθικό προσανατολισμό, που να παρέχει ευκαιρίες σε όλους.

Η σοβαρότητα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μπορεί να οδηγήσει σε πολλά χρόνια υψηλών ποσοστών ανεργίας. Μια ανάκαμψη χωρίς θέσεις εργασίας δεν θα είναι οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη.

Το Διεθνές Σύμφωνο Απασχόλησης παρέχει ένα συνολικό πλαίσιο για να υπάρξει άμεση αντίδραση στην κρίση και να αρχίσει η διαμόρφωση πιο νέας, δίκαιης και συνεκτικής παγκοσμιοποίησης που πρέπει να υποκαταστήσει την αστάθεια και την ανισότητα που οδήγησαν στην κρίση.

Elio Di Rupo – Προοδευτικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης: Tο Βελγικό παράδειγμα
November 3, 2009

Η διεθνής οικονομική κρίση οδήγησε τις χώρες μας σε μια τρομερή φάση οικονομικών και κοινωνικών δυσκολιών. Αποτελεί ευθύνη των σοσιαλιστών να προτείνουν ρεαλιστικά μέτρα που θα δώσουν νέα ώθηση στην οικονομία και θα επανορθώσουν τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης. Τα τέσσερα παραδείγματα που ακολουθούν απεικονίζουν τις πρωτοβουλίες που υποστήριξαν οι υπουργοί του σοσιαλιστικού κόμματος στο Βέλγιο προς αυτή την κατεύθυνση.

Αναθέρμανση σε σταθερή βάση της οικονομικής δραστηριότητας

Εγκατάσταση ενός προγράμματος που ενθαρρύνει την έρευνα- ανάπτυξη και την καινοτομία στις επιχειρήσεις: δημιουργία πόλων ανταγωνιστικότητας σε ορισμένους τομείς αιχμής, που έχουν εντοπιστεί από επιστημονικές μελέτες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα δίκτυο που περιλαμβάνει τις επιχειρήσεις, την ανώτατη εκπαίδευση, τη βασική έρευνα και την εφαρμοσμένη έρευνα. Όλα αυτά με στόχο την ενθάρρυνση της καινοτομίας στις επιχειρήσεις και τη δημιουργία spin off, την προσέλκυση επενδυτών και τη δημιουργία απασχόλησης. Η στρατηγική αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική στους νέους ‘πράσινους’ τομείς (οικονομίες ενέργειας, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανακύκλωση και διαχείριση απορριμμάτων, τεχνικές παραγωγής ελάχιστα ή καθόλου ρυπογόνες).

Ανάδυση της υπόγειας οικονομίας

Δημιουργία συστημάτων που επιτρέπουν την ‘αθώωση’ της μαύρης εργασίας. Για παράδειγμα: επικουρικότητα της ζήτησης σε ό,τι αφορά τις βοηθητικές εργασίες (οικιακοί βοηθοί, κηπουρικές εργασίες, μαστορέματα) για να δημιουργηθεί ένας ικανοποιητικός όγκος μαζικής δημιουργίας ανειδίκευτων θέσεων εργασίας. Είναι το σύστημα των τίτλων υπηρεσίας στο Βέλγιο και των επιταγών υπηρεσίας στη Γαλλία. Πλεονέκτημα: επιτρέπει την είσπραξη εισφορών και φόρων στη δηλωμένη με αυτόν τον τρόπο εργασία.

Διατήρηση του δεσμού μεταξύ των εργαζομένων και των επιχειρήσεων τους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες

Εγκατάσταση ενός συστήματος προσωρινής οικονομικής ανεργίας (που επιτρέπει μια αποζημίωση των εργαζομένων μεγαλύτερη από εκείνη των ισχυόντων επιδομάτων ανεργίας) σε περίοδο κρίσης, για να μπορέσουν να διαφυλαχθούν όσο περισσότερες θέσεις εργασίας γίνεται μέχρι να υπάρξει ανάκαμψη και να διατηρηθεί ο δεσμός ανάμεσα στους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις τους που βρίσκονται αντιμέτωπες με προσωρινές δυσκολίες. Το σύστημα αυτό πρέπει να συνοδεύεται από απαγόρευση απολύσεων σε ό, τι αφορά τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, κατά το διάστημα που ισχύει η οικονομική ανεργία.

Επένδυση στην κατάρτιση των εργαζομένων και εκείνων που ζητούν εργασία

Έμφαση στην κατάρτιση των εργαζομένων και εκείνων που ζητούν εργασία. Εντοπισμός των κρίσιμων λειτουργιών (που δεν καλύπτονται μετά από έξι μήνες) και παρότρυνση των ανέργων για επαγγελματική κατάρτιση σε αυτούς τους τομείς.

Ibrahim Baylan – Προτεραιότητα η κοινωνία της αλληλεγγύης
November 3, 2009

Η πολιτική δεν είναι παρά αξίες και επιλογές που βασίζονται σε αξίες. Η οικονομική κρίση προκαλεί απώλειες σε όλους μας, σε όλες τις χώρες μας, αυτό είναι αλήθεια, αλλά η επίδρασή της μπορεί να αποδυναμωθεί αν επιλέξουμε διαφορετικές δράσεις από εκείνες των φιλελεύθερων κυβερνήσεών μας. Η Ευρώπη χρειάζεται μια ενεργή, προσανατολισμένη στο μέλλον σοσιαλδημοκρατία, που στέκεται στο ύψος της σε ό, τι αφορά την αλληλεγγύη και την πρόνοια. Όλα καταλήγουν στις θέσεις εργασίας- ή στην απουσία θέσεων εργασίας. Οφείλουμε να νικήσουμε την ανεργία.

Γιάννης Στουρνάρας – Η οικονομική κρίση και πέρα από αυτήν
June 1, 2009

Interview with Y. Stournaras – Συνέντευξη με τον Γ. Στουρνάρα from Re-public on Vimeo.

Paul Hartzog και Trebor Scholz: Προς μία κριτική του web 2.0
October 31, 2008

Στη συζήτηση, σημείο εκκίνησης του ομώνυμου αφιερώματος, ο Paul Hartzog και ο Trebor Scholz προσπαθούν να αποτυπώσουν μία κριτική του web 2.0 οργανωμένη σε 5 άξονες: παραγωγή, εκμετάλλευση, ατομικότητα/συλλογικότητα, πολιτιστικές διαφορές, ακτιβισμός.