Αναζήτηση..
|
|
Ο εκδημοκρατισμός της ψηφιακής τεχνολογίας έχει εντείνει την πολιτισμική ιδιαιτερότητα της πειρατείας στα μίντια στις Φιλιππίνες. Η πειρατεία των μίντια είναι μια δραστηριότητα που σχετίζεται με τη φυλή και με την τάξη: συνδέεται με εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες, καθώς τη διακινούν κυρίως Φιλιππίνοι Μουσουλμάνοι που προέρχονται από το νότιο νησί Μιντανάο (η αυτόνομη περιοχή τους είναι μια από εκείνες που έχουν πληγεί περισσότερο από τη φτώχεια σε αυτή τη χώρα). Συνδέεται επίσης σε την τάξη, καθώς αυτό το είδος επιχειρηματικότητας υποδηλώνει άτομα χαμηλότερης προέλευσης που υπηρετούν τις πιο εύπορες οικονομικές ομάδες της χώρας.
read more..
Καθώς η αλυσίδα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας σφίγγει γύρω από τους λαιμούς μας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να χαλαρώσουμε το λουρί και να προσπαθήσουμε να απομακρυνθούμε από την επίδραση που έχει στη σκέψη μας. Ακόμη και ιστορικοί του πολιτισμού, κριτικοί και συγγραφείς- που παραδοσιακά αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της προοδευτικής σκέψης- προσχωρούν στις συντηρητικές ιδέες. Ένας τέτοιος συγγραφές είναι ο Jaron Lanier, που το βιβλίο του You’re Not a Gadget: A Manifesto (Δεν Είσαι Γκάτζετ: Ένα Μανιφέστο), που εκδόθηκε το 2010 και έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από συντηρητικούς κριτικούς όπως η διάσημη βιβλιοκριτικός των New York Times, Michiko Kakutani. Η κριτική της, “A Rebel in Cyberspace, Fighting Collectivism” (Μια Επαναστάτρια στον Κυβερνοχώρο, Η Μάχη κατά του Κολεκτιβισμού), όπως υποδηλώνει ο τίτλος της, μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, επισημαίνοντας ότι η επιφυλακτικότητα του Lanier απέναντι στη “σοφίας του πλήθους” και την απειλή κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας που εκπροσωπεί το ελεύθερο Ίντερνετ αποτελεί την πραγματική αρετή αυτού του βιβλίου. Ο κολεκτιβισμός του κυβερνο-περιεχόμενου, στη διανομή και την παραγωγή, θεωρείται από τους συντηρητικούς συγγραφείς ως απειλή που υπονομεύει την πρωτοτυπία και τη φαντασία.
read more..
Μολονότι η πειρατεία στη θάλασσα είναι ένα αρχαίο φαινόμενο που υπάρχει ανέκαθεν, η πρόσφατη έκρηξη της πειρατείας των Σομαλών είναι αξιοσημείωτη για την κλίμακά της και τη χρήση περίπλοκου οπλισμού και τεχνολογίας. Οι Σομαλοί πειρατές κρατούν ομήρους 400 ναυτικούς και περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπέγραψαν μια διαμαρτυρία και κάλεσαν τη Διεθνή Ναυτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών να ζητήσει από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν ισχυρότερη δράση κατά της πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν και τον περιβάλλοντα Ινδικό Ωκεανό.
read more..
Υπό την πίεση να βάλουν τέλος στην πειρατεία, οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν ένα τρομακτικό έργο. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και ένας τρίτος διεθνής συνασπισμός, οι Συνδυασμένες Ναυτικές Δυνάμεις, κάνουν ναυτικές περιπολίες στον Αναγνωρισμένο Διεθνώς Διάδρομο Διέλευσης στον Κόλπο του Άντεν.
Η τρέχουσα χρηματο-πιστωτική κρίση έχει δημιούργησε την ανάγκη για επιστροφή στην «πραγματική οικονομία» σαν αντίθεση προς την χρηματοοικονομική (πλασματική) οικονομία. Ο Brett Neilson μας δείχνει ότι αυτή η τάση δεν είναι κάτι καινούριο: μέσω της ανάλυσης των πρόσφατων αλλαγών στην ίδια την άσκηση της καπιταλιστικής συσσώρευσης διαλύει κάθε φαντασίωση για επίλυση της κρίσης με την επιστροφή στη βιομηχανία.
read more..
Η Kingsolver θεωρεί την ερώτηση για το αν, εν όψει της αυξανόμενης ύπαρξης χρεών, μπορεί να υπάρξει ένα κοινωνικό κίνημα στις ΗΠΑ παρόμοιο με το El Barzón, ένα κίνημα οφειλετών στο Μεξικό ιδιαίτερα ορατό κατά τη διάρκεια και ύστερα από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική κρίση του 1994. Η σημασία του χρέους του Αμερικάνου καταναλωτή για την παγκόσμια οικονομία (με ισχυρό δυναμικό για οφειλέτες να το οργανώσουν, αν αναγνωριστεί αυτή η σπουδαιότητα) έγινε αισθητή στις ΗΠΑ λόγω της αυξανόμενης οικιακής παρακολούθησης και των συνδέσμων μεταξύ νεοφιλελεύθερης πολιτικής και νεοσυντηρητικής Χριστιανικής λογικής στην κυβερνητική διοίκηση. Από τότε που δημοσιεύτηκε αυτό το άρθρο για πρώτη φορά, οι ΗΠΑ βίωσαν – μαζί με πολλές άλλες χώρες – την πιστωτική κρίση που προβλέφθηκε σ’ αυτό το άρθρο.
read more..
Ο Steven Shaviro υποστηρίζει ότι μέρος της δυσκολίας μας ως προς το να βγάλουμε ένα συναφές νόημα από την κρίση, αντικατοπτρίζει τον τρόπο που τη βιώνουμε ως άτομα, την οικονομία της αγοράς σαν κάτι ξένο προς εμάς, πάνω στο οποίο δεν έχουμε εξουσία. Οι κύκλοι ανάπτυξης και πτώσης που είναι εγγενείς στον καπιταλισμό είναι καθοριστικοί στο να ενσταλάζουν την αίσθηση του μοιραίου στον κόσμο. Μια πιθανή πρόκληση σ’ αυτή τη μοιρολατρία είναι η επαναπολιτικοποίηση μιας από τις πιο πανταχού παρούσες διαστάσεις της οικονομίας: το χρήμα. Σχεδόν ολόκληρη η καπιταλιστική θεωρία υποθέτει «την ουδετερότητα του χρήματος», ενώ μάλλον πρέπει να το δούμε σαν ένα μέσο που εξαφανίζεται και χρειάζεται να το κατανοήσουμε, καθώς αυτή η κρίση έδειξε, ότι το χρήμα δεν είναι μια πιστή «απεικόνιση» υπάρχοντα πλούτου, αλλά περισσότερο κάτι που έχει τη δική του ενύπαρκτη πυκνότητα και βάρος.
read more..
Υπάρχουν σήμερα μεγάλες προκλήσεις σε διεθνές επίπεδο: η οικονομική κρίση, οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, η δυνητική ενδόρρηξη του Πακιστάν, μια πιθανή σύρραξη με το Ιράν, η κλιματική αλλαγή, η πρόκληση της ανάδειξης δυνάμεων, όπως η Κίνα και η Ινδία, και το δίλλημα της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν όμως και εσωτερικά ζητήματα που εκκρεμούν: το πρόβλημα της μετανάστευσης, το σύστημα υγείας, αποφάσεις σε σχέση με την οικονομική πολιτική και οι προκλήσεις της παιδείας.
read more..
Η περιβαλλοντική αλλαγή και η φτώχεια στον πλανήτη προκαλούνται από τον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας, που εξαρτάται από τον τρόπο διοίκησής της. Η περιορισμένη επιτυχία των πρωτοβουλιών της διεθνούς πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος και/ή την κοινωνική δικαιοσύνη οφείλεται στο γεγονός ότι οι πολιτικοί θέτουν ως προτεραιότητα οικονομικούς στόχους, όλο και περισσότερο μέσα στο πλαίσιο της ‘ελεύθερης αγοράς’.
read more..