Ετικέτα: ΠΚΦ

Τα κοινωνικά κινήματα μπορούν να γίνουν πολιτικά αποτελεσματικά μόνο στο μέτρο που προτείνουν και εργάζονται για την προώθηση εφικτών εναλλακτικών λύσεων έναντι της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Ο Samir Amin περιγράφει τη δημοκρατία ως τη χωρίς τέλος διαδικασία ενός αγώνα όπου τα κοινωνικά κινήματα ενσωματώνουν συνεχώς τα αιτήματα και τις επιθυμίες του κόσμου.

Αναφερόμενος τις αντικρουόμενες προτάσεις για τη θέσπιση του φόρου Tόμπιν σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Heikki Patomäki, προσδιορίζει τις δυνατότητες ενδυνάμωσης του κινήματος που στηρίζει την πραγματοποίησή του.

Από τον πρώιμο ενθουσιασμό της Φλωρεντίας στον συγκρατημένο σκεπτικισμό της Αθήνας, η Sabina Leonelli περιγράφει την μείωση της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στις συναντήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.

Την εναλλακτική «σημειωτική αντίσταση» του μεταμοντέρνου που αμφισβήτησε χαοτικά τις «μοντέρνες» μεγαλόστομες αυθεντίες (στα μέσα της δεκαετίας του 80 και σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 90) διαδέχτηκαν οι δια-θεματικές συλλογικότητες προθύμων πολιτών της δεκαετίας που διανύουμε. Κάποιες από αυτές τις συλλογικότητες, οι πιο ηχηρές, παίρνουν την μορφή κινήματος. Στο παρακάτω κείμενο εκφράζεται μια εκδοχή αυτής της διαδοχής.