|
Αναζήτηση..
|
|
|
→ Αφιερώματα
Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
Η πειρατεία ως ακτιβισμός
Wiki politics
Κοινωνική πρόνοια
Πόλεις σε αναταραχή
Κρίση δημόσιου χρέους
Ομότιμη ενέργεια
Αναπαραστάσεις της κρίσης
Σχεδιασμός υπηρεσιών
Μετανθρωπισμός
Φύλο και σύνορα
Διάλογοι ←
Συνεντεύξεις για τη κρίση
→ Δράσεις
Re-public στο
Ετικέτα: συλλογική νοημοσύνη
February 6, 2011
Καθώς η αλυσίδα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας σφίγγει γύρω από τους λαιμούς μας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να χαλαρώσουμε το λουρί και να προσπαθήσουμε να απομακρυνθούμε από την επίδραση που έχει στη σκέψη μας. Ακόμη και ιστορικοί του πολιτισμού, κριτικοί και συγγραφείς- που παραδοσιακά αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της προοδευτικής σκέψης- προσχωρούν στις συντηρητικές ιδέες. Ένας τέτοιος συγγραφές είναι ο Jaron Lanier, που το βιβλίο του You’re Not a Gadget: A Manifesto (Δεν Είσαι Γκάτζετ: Ένα Μανιφέστο), που εκδόθηκε το 2010 και έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από συντηρητικούς κριτικούς όπως η διάσημη βιβλιοκριτικός των New York Times, Michiko Kakutani. Η κριτική της, “A Rebel in Cyberspace, Fighting Collectivism” (Μια Επαναστάτρια στον Κυβερνοχώρο, Η Μάχη κατά του Κολεκτιβισμού), όπως υποδηλώνει ο τίτλος της, μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, επισημαίνοντας ότι η επιφυλακτικότητα του Lanier απέναντι στη “σοφίας του πλήθους” και την απειλή κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας που εκπροσωπεί το ελεύθερο Ίντερνετ αποτελεί την πραγματική αρετή αυτού του βιβλίου. Ο κολεκτιβισμός του κυβερνο-περιεχόμενου, στη διανομή και την παραγωγή, θεωρείται από τους συντηρητικούς συγγραφείς ως απειλή που υπονομεύει την πρωτοτυπία και τη φαντασία.
read more..
Βασίλης Κωστάκης – Ευρωπαϊκή Ένωση, παραγωγή πολιτικής και συλλογική νοημοσύνη
February 6, 2009
Το παρόν άρθρο αποτελείται από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι μια συλλογή αφηρημένων, σκόρπιων σκέψεων για τη διαδικασία παραγωγής «πολιτικής», ενώ το δεύτερο προτείνει πως η συλλογική νοημοσύνη θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για ενίσχυση της συμμετοχικότητας των πολιτών στη λήψη αποφάσεων παρουσιάζοντας τη πλατφόρμα collaboratorium των Iandoli, Klein και Zollo. Το τελευταίο μέρος περιλαμβάνει τα συμπεράσματα αυτού του άρθρου.
read more..
Βασίλης Κωστάκης – Το σύντομο μανιφέστο ενός ερασιτέχνη
December 17, 2007
1…Το κοινωνικό Web -ή Web 2.0 κατά τον Ο’ Reilly- και η εκμετάλλευση της συλλογικής νοημοσύνης και δημιουργίας είναι έννοιες ταυτόσημες. Η δεύτερη εκδοχή του Web αναδύθηκε από τα διάκενα της πρώτης, εγκαινιάζοντας μια νέα εταιρική επανάσταση στη βιομηχανία των υπολογιστών, αφού μετέτρεψε το μέχρι πρότινος γραφειοκρατικό Διαδίκτυο σε μια ομαλή πλατφόρμα πλοήγησης και παραγωγής.
Geert Lovink – Θέσεις για τις πολιτικές μέσα από πλατφόρμες συνεργασίας (wiki politics)
May 21, 2007
Τα wikis καθρεφτίζουν έναν πολιτισμό πραγματιστικής μη δέσμευσης, υποστηρίζει ο Geert Lovink. Κάποιος επιμελείται, προσθέτει, διαγράφει, αλλάζει ένα κείμενο και μετά σταματά. Είναι ώρα να σηκωθεί, να πιει έναν καφέ, να καπνίσει ένα τσιγάρο, να μιλήσει στο τηλέφωνο ή να κουβεντιάσει και να ξαναγυρίσει μπροστά στην οθόνη.
Ward Cunningham – Το wiki και η άνθιση της οικονομίας των δώρων
May 21, 2007
Ο δημιουργός του λογισμικού wiki, Ward Cunningham, υποστηρίζει ότι η διάδοση των συνεργατικών μέσων αποδεικνύει ότι η οικονομία της αγοράς δεν είναι ο μόνος τρόπος για τη δημιουργία αξίας.
read more..
Hana Shepherd και Amir Goldberg – Η πολιτική της κατηγοριοποίησης περιεχομένου με χρήση ετικετών και η συναίνεση
May 8, 2007
 |
Ποιες είναι οι πιθανές συνέπειες της απουσίας συναίνεσης στα συστήματα κατηγοριοποίησης περιεχομένου, ρωτούν οι Hana Shepherd και Amir Goldberg. Μπορεί να υπάρχει προκατάληψη στην ανάκτηση ιστοσελίδων που συστηματικά δεν προωθούν συγκεκριμένα είδη πόρων ή συγκεκριμένα είδη χρηστών σε μια σαφή, διαισθητική ηλεκτρονική συμμετοχή; Για να το θέσουμε διαφορετικά, μήπως η κατηγοριοποίηση περιεχομένου από χρήστες αποτελεί τυραννία της πλειοψηφίας με νέο προσωπείο; |
Kingsley Dennis – Οι νέες αγορές: Τα «wikis» ως μία μορφή συλλογικής νοημοσύνης
May 8, 2007
Τα επιτυχημένα wikis, όπως η Wikipedia, προβαίνουν σε σοφές αποφάσεις, υποστηρίζει ο Kingsley Dennis. Ενσαρκώνουν μορφές μιας αναδυόμενης υβριδικής συλλογικής νοημοσύνης, όπου η αδυναμία του ατόμου αντισταθμίζεται από την συνδρομή του πλήθους.