ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Χρήστος Τριαντόπουλος – Ο «εξευρωπαϊσμός», η σταθερότητα και η ανάπτυξη της Τουρκίας
November 13, 2008

Χρήστος ΤριαντόπουλοςΗ τουρκική κοινωνία, από τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, έχει εισέλθει σε μία πορεία κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού εκσυγχρονισμού στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ή, αλλιώς, σε μία (όπως συνήθως αποκαλείται) διαδικασία «εξευρωπαϊσμού» (europeanization), η οποία την τελευταία περίοδο φαίνεται να αντιμετωπίζει ισχυρά επιβραδυντικά – αν όχι ανασταλτικά – για τη συνέχισή της εμπόδια. Αυτή η περίοδος στασιμότητας, στην οποία έχει εισέλθει η πολυδιάστατη πορεία εκσυγχρονισμού της γείτονος, οφείλεται ουσιαστικά στην αναδιανομή (αναδιάρθρωση) πολιτικής και οικονομικής ισχύος στο εσωτερικό της χώρας ως αποτέλεσμα της εν λόγω διαδικασίας, ενδυναμώνοντας, αφενός, την αποσταθεροποίηση και την αναπτυξιακή επιβράδυνση, και, αφετέρου, τον «εκτροχιασμό» της τουρκικής κοινωνίας από τον ευρωπαϊκό δρόμο. Ωστόσο, τίθεται ένα εύλογο ερώτημα αναφορικά με το εάν μεγαλύτερη σημασία έχει για την Τουρκία ο δρόμος προς την ΕΕ ή η ένταξή της στην ΕΕ. Η απάντηση στο ερώτημα προσδιορίζει (ή δύναται να επαναπροσδιορίσει) τη στάση της τουρκικής κοινωνίας απέναντι στη διαδικασία «εξευρωπαϊσμού» της.

read more..