Αναζήτηση..
|
|
Από τη δεκαετία του 1980 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η επανεγκατάσταση των προσφύγων, από εθελοντικό πρόγραμμα της εκκλησίας μετατράπηκε σε ένα επιχορηγούμενο από το κράτος ιδιωτικό πρόγραμμα, με έμφαση στην οικονομική αυτάρκεια. Η αυξημένη επαγγελματοποίηση ή δημοσιοποίηση είχε ως αποτέλεσμα μια μεγαλύτερη υπευθυνότητα απ’ ό, τι την προηγούμενη εποχή που τελούσε υπό την αιγίδα της εκκλησίας. Ωστόσο, ο στόχος του προγράμματος να γίνουν οι πρόσφυγες παραγωγικοί, αυτάρκεις πολίτες σε ένα διάστημα οκτώ μηνών, θέτει νέες προκλήσεις. Σε αυτό το άρθρο, υποστηρίζω ότι εστιάζοντας στην οικονομική αυτάρκεια για τους πελάτες της, όπως το κράτος πρόνοιας, η επανεγκατάσταση διακυβεύει τη δυνατότητά της να βοηθήσει τους πρόσφυγες να κατευθυνθούν σε πιο ισότιμες συμμετοχικές πρακτικές υπηκοότητας και να απομακρυνθούν από το φιλελεύθερο πρότυπο της προσωπικής ευθύνης που αγνοοεί δομικές ανισότητες.
read more..