Αναζήτηση..
|
|
Ομιλίες
Σάββατο 7 Μαϊου 2011
To Re-public αλλάζει τον κύκλο παραγωγής της ύλης του και σε λίγες μέρες και την αισθητική του. Το επόμενό μας αφιέρωμα με τίτλο «Προς μία κριτική του web 2.0» ξεκινά με μία συζήτηση μεταξύ του Trebor Scholz και του Paul Hartzog. που προσπαθεί να ερευνήσει τα πολιτικά ζητήματα που συχνά αγνοούνται μπροστά στην απατηλή λάμψη του web 2.0. Το αφιέρωμα θα ενημερώνεται συνεχώς, με ένα προσωρινό πρώτο τέλος στις 15 Ιανουαρίου 2008
Μπορεί να ξέρεις τον δεύτερο χώρο μου, ξέρεις όμως τον πρώτο; Μήπως δεν τον ξέρω ούτε εγώ; Αυτό τον καιρό που τα μέσα επικοινωνίας είναι παρόντα παντού, η επικράτεια της μη ηλεκτρονικής ύπαρξης ορίζεται όλο και πιο δύσκολα. Σήμερα είναι κατόρθωμα να μπορείς να αποσυνδεθείς. Ο ναρκισσισμός της google υπηρετεί τα περίεργα ευαίσθητα εγώ μας, ύστερα όμως από 50 σελίδες η έλξη έχει είτε φθαρεί, εξαντληθεί, είτε έχει γίνει ακατανόητη.
read more..
Tο κοινωνικό web βασίζεται σε ένα υποκείμενο, αλλά ασταθές κοινωνικό συμβόλαιο, υποστηρίζει ο Michel Bauwens. Από την πλευρά των χρηστών αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο προβλέπει η συνεισφορά τους να εξαργυρώνεται μέσα απ’ τη διαφήμιση, στο μέτρο που δεν παρεμβαίνει στο μοίρασμα. Εάν η παρέμβαση υπερβεί το όριο αποδοχής τους, είτε θα επαναστατήσον είτε θα πάνε αλλού.
Ο διάλογος μεταξύ του Paul Hartzog και του Trebor Scholz, ο οποίος σχετίζεται με αυτό το παρόν θέμα του Re-public, ξεκινά με μία συζήτηση για το εάν η παραδοσιακή, κριτική έμφαση που αποδίδεται στο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, σημαίνει, ακόμα, κάτι σε έναν δικτυωμένο κόσμο, όπου κυριαρχεί η δημιουργία περιεχομένου από τους χρήστες ή αυτό που θα αποκαλούσα παραγωγή/κατανάλωση (produsage). Αυτό που, περιέργως, απουσιάζει από τη συζήτηση, αν και (και από τους άλλους αρθρογράφους που περιλαμβάνονται εδώ, μόνο ο Michel Bauwens ασχολείται με αυτό λεπτομερώς) είναι κάποια σκέψη για το ποιος ελέγχει τα μέσα διανομής – μία ερώτηση, η οποία, κατά τη γνώμη μου, είναι καθοριστικής σημασίας για την κατανόηση των δομών εξουσίας στο κοινωνικό Web.
read more..
Τα συλλογικά μπλογκ Τήλαφος και Τήλαφος-αναδασωτέα είναι από λίγα παραδείγματα στο ελληνικό διαδίκτυο όπου γίνεται εμφανές ότι η συλλογική νοημοσύνη των χρηστών μπορεί να διορθώσει σε πολύ λίγο χρόνο μερικές από τις μακροχρόνιες παραλήψεις του κεντρικού κράτους. Ο εμπνευστής τους, Δημήτρης Ζαχαριάδης εξηγεί ότι το εγχείρημα έχει ως στόχο να διαχυθεί στο ελληνικό διαδίκτυο αξιόπιστη δημόσια πληροφορία σχετικά με τις δασικές εκτάσεις που χάνονται, ώστε να γίνει κατανοητό, με αποδείξεις, ότι η συρρίκνωση της δασικής γης του τόπου μας είναι μια υπόθεση που συμβαίνει δίπλα μας κάθε μέρα.
read more..
Ο όρος δυστοπία εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε μία ομιλία των Greg Webber και John Stuart Mill ενώπιον της Βρετανικής Βουλής το 1868. Οι γνώσεις Ελληνικών του Mill μας υποδηλώνουν ότι αναφερόταν σε ένα κακό μέρος και όχι απλά στο αντίθετο της Ουτοπίας, ή σε ένα μέρος που δεν υπάρχει, κάνει, λοιπόν, ένα λογοπαίγνιο με τη λέξη ευτοπία: μία περιοχή ευτυχίας, ή καλύτερα στη συγκεκριμένη μελέτη, μία περιοχή χειραφέτησης. Μέσα από την εξερεύνηση τριών διαδικτυακών εγχειρημάτων, ο Luke Heemsbergen εξετάζει αν το κοινωνικό web έχει τις δυνατότητες να μεταφέρει τα ουτοπικά όνειρα ψηφιακής δημοκρατίας, σε ένα ευτοπικό μέρος χειραφέτησης.
read more..
Το κοινωνικό web θα αρχίσει να παρακμάζει, αν το περιεχόμενο της αλληλεπίδρασης συνεχίσει να είναι η παραγωγή αγαθών προς κατανάλωση. Χρησιμοποιώντας την έννοια της παραγωγικότητας που έχει εισάγει Erich Fromm – όπου το αντικείμενο της παραγωγής είναι τα ίδια τα άτομα – αυτή η ανάλυση προσεγγίζει το κοινωνικό web σαν μια εν δυνάμει λειτουργική πλατφόρμα, η οποία καλλιεργεί την αυτοεκπαίδευση μέσω της αλληλεπίδρασης και της δράσης με άλλους. Το κοινωνικό web, λοιπόν, δύναται να εξηγηθεί όχι ως αυτό που είναι, αλλά ως αυτό που έχει τη δυναμική να γίνει.
read more..
Το μεγάλο επίτευγμα του φαινόμενου του Web 2.0, υποστηρίζει ο Henrik Ingo, είναι ότι έχει αυξήσει σημαντικά τη μάζα των χρηστών που, ενστικτωδώς τουλάχιστον, εκτιμούν τις χαρές του μοιράσματος (Youtube), της επικοινωνίας (forums, Facebook), της πρόσβασης στην πληροφορία (blogs). Δεν μπορεί (ακόμη) ο καθένας να είναι ενεργός χρήστης του Linux, αλλά μέσα από το Web 2.0 το ίδιο σύστημα αξιών διεισδύει σε ένα ευρύτερο πλήθος.
Μεταξύ των έμφυτων προσδοκιών του κοινωνικού web είναι η παραγωγή και η επίδειξη της φιλίας. Οι χρήστες των τεχνολογιών του κοινωνικού web είναι υποχρεωμένοι να τοποθετούν τις δραστηριότητές τους στο πλαίσιο μιας κοινωνικής ομάδας, όπου η τεχνολογία λειτουργεί ως πάροχος της μεθόδου, των προϋποθέσεων και του περιεχομένου της κοινωνικής διασύνδεσης. Οι ρυθμιστικές δομές, ρητές ή υπονοούμενες, παρέχουν τα όρια για τις ανταλλαγές μεταξύ των δρώντων, σχηματίζοντας ένα νέο, υπό διαπραγμάτευση, χώρο κοινωνικής διασύνδεσης και ελέγχου.
read more..