wikileaks | Re-public : re-imagining democracy

→ Αφιερώματα

Οικονομικές στατιστικές

Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση

Η πειρατεία ως ακτιβισμός

Wiki politics

Κοινωνική πρόνοια

Πόλεις σε αναταραχή

Κρίση δημόσιου χρέους

Ομότιμη ενέργεια

Αναπαραστάσεις της κρίσης

Σχεδιασμός υπηρεσιών

Μετανθρωπισμός

Φύλο και σύνορα

όλα τα αφιερώματα

Διάλογοι ←

Μη-πολίτες

Συνεντεύξεις για τη κρίση

όλοι οι διάλογοι

→ Δράσεις

Η τέχνη της ανθρώπινης βελτίωσης

όλες οι δράσεις

ετικέτες

Re-public στο

Malek Khadhraoui – Το Ίντερνετ στον αγώνα κατά του καθεστώτος στην Τυνησία
October 12, 2011

Ο Malek Khadhraoui ήταν ένας από τους κύριους ομιλητές στη δημόσια εκδήλωση “Δικτυωμένες εξεγέρσεις” που οργανώθηκε στην Αθήνα από τα περιοδικά Re-public και Κοντέινερ. Δημοσιεύουμε την απομαγνητοφωνημένη παρουσίασή του, μαζί με το βίντεο της ομιλίας του που συμπεριλαμβάνει την διαδοχική ελληνική διερμηνεία.

Jonas Andersson – Το τανγκό χρειάζεται (τουλάχιστον) δύο
February 6, 2011

Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Michel de Certeau εντόπισε ένα φαινόμενο που ονομάζεται la perruque –πρόκειται για τις διαδικασίες με τις οποίες οι εργαζόμενοι εξαπατούν τους εργοδότες τους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι εργάζονται, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν προσωπικές τους δουλειές, χρησιμοποιώντας τους πόρους του χώρου εργασίας. Δεν κλέβουν τίποτα, εκτός από χρόνο. Μια δημιουργική διαδικασία λαμβάνει χώρα, αλλά τίποτα δεν παράγεται από οικονομικής άποψης. Καθιερώνεται μια τακτική που χρησιμοποιεί τις χαραμάδες που συγκεκριμένες συγκυρίες ανοίγουν για την εποπτεία των ιδιοκτησιακών δυνάμεων. Δραστηριοποιείται σ’ αυτές. Δημιουργεί εκπλήξεις σ’ αυτές.

Αλεξάνδρος Μελίδης – Νοούνται διαρροές στην εποχή της διαφάνειας;
December 28, 2010

Καθώς καλούμαστε να σκεφθούμε κριτικά γύρω από το φαινόμενο wikileaks έχει ενδιαφέρον να επιχειρήσει κανείς την εναλλαγή και το συνδυασμό δυο διαφορετικών ερμηνευτικών πλαισίων προσέγγισής του. Μέσα από αυτά θα καταλήξουμε από διαφορετικές αφετηρίες και διαδρομές στο ερώτημα του τίτλου. Αν δηλαδή νοούνται διαρροές στην εποχή της διαφάνειας.

Θανάσης Πρίφτης – 3+1 παρατηρήσεις για το wikileaks
December 14, 2010

1. Ένα δώρο εξ ουρανού – Ο Χρόνος

Οι κυβερνήσεις ευδοκιμούν πάνω σε ιστορίες για το παρελθόν. Κυβερνούν το παρόν ακριβώς επειδή μπορούν, τώρα, να εκπροσωπήσουν τη μαζική εμπειρία του παρελθόντος: για τις σχέσεις εξουσίας, τους νόμους, τις κοινωνικές συμβάσεις. Είναι το πλησιέστερο πράγμα στον ολοκληρωτικό Εαυτό, στη φαντασίωση ενός πλήρους υποκειμένου. Μ’ αυτή την έννοια, το Wiki-leaks είναι δώρο εξ ουρανού για την προσωρινότητα των κυβερνήσεων. Το μέλλον πάντα εξαρτάται από το παρελθόν, οι μαζικές κυβερνητικές διαρροές μας υπενθυμίζουν το ότι βρισκόμαστε εκτός από τις επίσημες συμφωνίες και τις κρίσιμες αποφάσεις. Μέσω της δημοσιοποίησης των διαρροών μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε ανοιχτά όλες τις σκευωρίες και τις μεθόδους που τις προκάλεσαν, καλούμαστε να τις δούμε με δέος, και μας κολακεύουν αν και όταν καταφέρουμε να τις αναπαράξουμε.

Παύλος Χατζόπουλος – 3+1 παρατηρήσεις για το wikileaks
December 14, 2010

1. Το Wikileaks αποτελεί την σκοτεινή πλευρά της φιλελεύθερης αντίληψης για την διαφάνεια

Το Wikileaks ενσαρκώνει την σκοτεινή πλευρά των εκστρατειών της επικυρωμένης από το κράτος διαφάνειας από το ίδρυμα Sunlight, τον Lawrence Lessig και τόσους άλλους. Οι σκοτεινές και οι επικυρωμένες σταυροφορίες διαφάνειας, εντούτοις, δεν είναι και τόσο ριζοσπαστικά διαφορετικές. Κατά κάποιο τρόπο, αμφότερες, έχουν σαν τελικό στόχο “να κάνουν την κυβέρνηση πιο διαφανή”, αν και οι φιλελεύθεροι σταυροφόροι αναλαμβάνουν αυτό το έργο με την κρατικές ευλογίες και χρηματοδοτήσεις, ενώ το Wikileaks εναντιώνεται στο κράτος. Το Wikileaks εργάζεται ενάντια στη βούληση των κυβερνητικών στελεχών (όχι όλων φυσικά, μιας κι εξαρτάται από τη συνεργασία κάποιων που δρουν σαν βασικοί συνεργοί στις διαρροές), ενώ οι φιλελεύθεροι σταυροφόροι λειτουργούν σε μια σχέση διαχειρίσημης έντασης με κυβερνητικά στελέχη, παραπονούμενοι συνεχώς ότι η κυβέρνηση τηρεί, κάποιες φορές, υποκριτική στάση στην υποστήριξή της διαφάνειας ή ότι δεν είναι προετοιμασμένη να φτάσει την υπόθεση ως το τέλος. Τα εγχειρήματα τύπου Sunlight που χαρτογραφούν που ξοδεύεται το κρατικό χρήμα ή που προσπαθούν να συσχετίσουν τo πώς ψηφίζουν τα μέλη του Αμερικανικού Κονγκρέσου με τις δωρεές που λαμβάνουν και το ποιους εκπροσώπους λόμπυ συναντούν παρασκηνιακά, μπορούν να θεωρηθούν ως συμπληρώματα του Wikileaks. Κατά κάποιον τρόπο, το Wikileaks απλά ενισχύει την επιτάχυνση της μηχανής της διαφάνειας.

Felix Stalder – Συγκρατήστε αυτό! Διαρροές, αποκαλύψεις απόρρητων πληροφοριών και η οικολογία της διαδικτυωμένης ειδησεογραφίας
December 3, 2010

Το Wikileaks είναι μια από τις καθοριστικές ιστορίες του Ίντερνετ, που σημαίνει ότι είναι αυτή τη στιγμή μια από τις καθοριστικές ιστορίες του σήμερα, τελεία. Τουλάχιστον τέσσερις τάσεις ευρείας κλίμακας που διαπερνούν τις κοινωνίες μας ως σύνολο συγχωνεύονται εδώ σε ένα εκρηκτικό μίγμα που οι επιπτώσεις του δεν είναι σαφείς.

Πρώτον, μια αλλαγή στην υλικότητα της επικοινωνίας. Η επικοινωνία γίνεται πιο εκτεταμένη, πιο αρχειοθετημένη και τα αρχεία αποκτούν μεγαλύτερη κινητικότητα. Δεύτερον, μια κρίση των θεσμών, ιδίως στις δυτικές δημοκρατίες, όπου η ηθικοπλαστική ρητορική και η ασχήμια της καθημερινής πρακτικής αποκλίνουν ακόμη περισσότερο την ίδια στιγμή που το θεσμικό προσωπικό ενθαρρύνεται να σκέφτεται περισσότερο για τον εαυτό του.

Geert Lovink και Patrice Riemens – Δέκα Θέσεις για το WikiLeaks
September 27, 2010

Η δημοσιοποίηση των ημερολογίων του αφγανικού πολέμου στο WikiLeaks, με άρθρα που δημοσιεύθηκαν στον «Guardian», τους «New York Times» και το «Spiegel» κατόπιν συμφωνίας με το WikiLeaks, έγινε είδηση σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αποκάλυψη περισσότερων από 90.000 εγγράφων ήταν μια ακόμη αφορμή, όμως, για να συνεχιστεί ο δημόσιος διάλογος πάνω στην αυξανόμενη ισχύ της ψηφιακής δημοσιογραφίας και των κοινωνικών δικτύων. Οι Lovink και Riemens προσπαθούν να αναλύσουν το Wikileaks με οδηγό την κριτική θεωρία των δικτύων.